блеф

(англ. bluff)

выдумка, падман з мэтай запалохаць або стварыць перабольшанае ўяўленне аб сваіх магчымасцях.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

hoax

[hoʊks]

1.

n.

гарэ́зны жарт, вы́думка, містыфіка́цыя f.

2.

v.t.

жартава́ць з каго́, наўмы́сна ўво́дзіць у зман, містыфікава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

yarn

[jɑ:rn]

n.

1) пра́жа, ні́тка f

2) informal раска́з, апо́вед -у m., ба́йка, вы́думка f.

•

- spin a yarn

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cock​1 [kɒk] n.

1. пе́вень; (у састаўных назоўніках) саме́ц;

a cock turkey інды́к;

a cock duck ка́чар

2. куро́к

♦

a cock and bull story небылі́ца, вы́думка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fabrication [ˌfæbrɪˈkeɪʃn] n.

1. вы́думка;

His story was a complete fabrication from start to finish. Яго гісторыя была абсалютнай выдумкай з пачатку і да канца.

2. фабрыка́цыя, падро́бка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шту́ка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, штук, ж.

1. чаго. Цэлы, некрануты, непачаты яшчэ прадмет, выраб (звычайна пра рулон тканіны).

Ш. сукна, палатна.

2. Асобны прадмет з шэрага аднародных.

Некалькі штук яблыкаў.

3. Наогул пра рэч, прадмет, якую-н. з’яву ці чалавека (разм., жарт. або неадабр.).

Набыты вопыт — гэта добрая ш.

Адразу відаць, што ён за ш.

4. перан. Незвычайны ўчынак, выхадка, выдумка (разм.).

Кінь свае каварныя штукі!

Вось дык ш.!

|| памянш. шту́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фікты́ўны

(фр. fictif, ад лац. fictio = выдумка)

выдуманы, несапраўдны; падроблены, фальшывы (напр. ф. шлюб, ф-ыя дакументы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

tale

[teɪl]

n.

1) апавяда́ньне n., апо́весьць f.; пада́ньне n., ка́зка f.

2) вы́думка, мана́ f.

3) плётка f.

•

- tell tales

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fabrication

[,fæbrɪˈkeɪʃən]

n.

1) збо́рка (аўтамабі́ляў); вы́раб -у m., вырабля́ньне n.; ствара́ньне n.

2) вы́думка f., прыду́маная гісто́рыя, мана́, адгаво́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ка́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Апавядальны твор вуснай народнай творчасці або літаратурны твор пра выдуманых асоб і падзеі, пераважна з удзелам чарадзейных фантастычных сіл.

Беларускія народныя казкі.

Казкі народаў Усходу.

2. Выдумка, няпраўда, мана.

Усё гэта — казкі.

◊

Бабскія казкі — беспадстаўныя нагаворы.

Казка пра белага бычка (разм., неадабр.) — пра бясконцае паўтарэнне аднаго і таго ж з самага пачатку.

|| памянш. ка́зачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. ка́зачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

К. жанр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)