Разм. З тоўстым рылам. Таўстарылая свіння./Лаянк. Пра чалавека. О, каб яму [Данілу] ды воля, сіла! Як адплаціў бы ён за здзек Панам, іх [сялян] катам таўстарылым! Без жалю б рэзаў іх і сек.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stalwart[ˈstɔ:lwət]adj.
1.fml мо́цны, ду́жы, мажны́
2. му́жны, сто́йкі, рашу́чы;
a stalwart will непахі́сная во́ля;
a stalwart knight адва́жны ры́цар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гарні́ла, ‑а, н.
1.Уст. Тое, што і горан (у 1 знач.).
2. Тое, што і горан (у 2 знач.). Бальшавіцкая партыя прайшла праз гарніла першай рускай рэвалюцыі.«ЛіМ».Праз гарніла мук здабыта Наша доля, воля.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
flaccid
[ˈflæksɪd]
adj.
слабы́, вя́лы; адві́слы (пра галі́ны)
flaccid muscles — слабы́я, мя́ккія му́скулы
a flaccid will — слаба́я во́ля
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абстраля́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад абстраляць.
2.узнач.прым. Прывучаны да стральбы, да баявых абставін. Абстралянае войска. □ Толькі абстраляны чалавек не так губляецца ў цяжкіх абставінах, у яго воля да перамогі не паралізуецца страхам.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
inflexible[ɪnˈfleksəbl]adj.
1. нягі́бкі, нягну́ткі;
inflexible twigs нягну́ткія галі́нкі;
an inflexi-ble system нягі́бкая сістэ́ма
2. непахі́сны, няўмо́льны;
an inflexible will непахі́сная во́ля
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
груга́н, ‑а, м.
Вялікая чорная птушка сямейства крумкачовых, якая жывіцца пераважна падлай; крумкач. //перан. Пра шкоднага, небяспечнага чалавека. Наш дэвіз — мір і воля народам! Наш паход груганам не стрымаць.Васілёк.
•••
Куды груган касцей не занясе — пра вельмі аддаленае або цяжкадаступнае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вільго́та2 ’ільгота, аблягчэнне’ (Нас.); ’выгада’ (карм., Мат. Гом.), перан. ’прыволле, раздолле’ (Юрч.). Укр.вільгота ’ільгота, аблягчэнне’, палес.вильгота ’тс’, рус.вольгота ’вольнае жыццё, воля, вольнасць, аблягчэнне’; ’прастор’; ’вызваленне ад дзяржаўнай павіннасці’. Беларуская лексема ўзнікла з ільгота з прыстаўным в‑. Рускія дыялектныя формы, магчыма, з’яўляюцца вынікам кантамінацыі з лексемай воля. Параўн., аднак (Шанскі, 1, В, 154–155). Украінская лексема, відаць, запазычана з бел. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Няво́ля ’няволя, плен’ (Яруш., Ян.), ’прымус’ (Нас., ТС), ’прыгон, услужэнне’ (ТС), ’цяжарнасць’ (Ян.). Да воля; да апошняга значэння гл. таксама нявольная ’цяжарная’, параўн. несвабодная ’тс’, ст.-слав.непраздна ’тс’.