чарнаві́к, ‑а, м.

Чарнавы накід, тэкст, рукапіс чаго‑н. Чарнавік сачынення. □ Шматлікія вершы Дзяргая доўга адлежваліся ў яго чарнавіках, і пераважна таму, што аўтар заставаўся незадаволены іх адшліфоўкай. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

версіфіка́тар

(лац. versificator = вершатворац)

1) паэт, які добра валодае тэхнікай вершаскладання;

2) той, хто піша беззмястоўныя ці бяздарныя вершы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квантытаты́ўны

(с.-лац. quantitativus)

кніжн. колькасны;

к-ае вершаскладанне — сістэма вершаскладання, заснаваная на колькасных суадносінах метрычных паказчыкаў у вершы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

scan​2 [skæn] v.

1. разгляда́ць, ува́жліва глядзе́ць; вывуча́ць, падрабя́зна разбіра́ць;

scan smb.’s face ува́жліва ўзіра́цца ў чый-н. твар;

scan a book closely ува́жліва ўчы́твацца ў кні́гу

2. прагляда́ць, прабяга́ць вачы́ма;

scan the bill прагляда́ць афі́шу

3. comput. скані́раваць; прагляда́ць, правяра́ць

4. скандзі́раваць; чыта́ць рытмі́чныя ве́ршы;

scan a poem скандзі́раваць верш;

This verse won’t scan. У гэтым вершы няма памеру.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́рша, ‑ы, ж.

Рыбалоўная конусападобная прылада з дубцоў або дроту. Вельмі цікава паглядзець, як прыходзіць які-небудзь паўстынскі дзядзька з мехам выбіраць замёрзлую рыбу з пастаўленай нанач у палонцы вершы... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наслаждаться це́шыцца (кім, чым); мець (атры́мліваць) асало́ду (уце́ху) (ад каго, чаго);

наслажда́ться прекра́сными стиха́ми з асало́дай чыта́ць (слу́хаць) цудо́ўныя ве́ршы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўзабы́ты, ‑ая, ‑ае.

Амаль забыты. [Аляксей] спрабаваў адагнаць.. [думкі], расказваў сам сабе паўзабытыя вершы, хаваў галаву пад падушку, але нішто не дапамагала. Мележ. Усё, што было раней, для мяне стала нейкім прыемным паўзабытым сном. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́рнуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад звярнуць.

2. Накіраваны на каго‑н., адрасаваны каму‑н. Вершы і песні рабочых паэтаў непасрэдна звернуты да народа і падпарадкаваны задачам вызваленчай барацьбы пралетарыяту. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упамі́н, ‑у, м.

Разм. Тое, што і упамінанне. Асобныя фрагменты з «Нарачы» ўпершыню былі надрукаваны ў зборніку «На этапах» (1936 г.) як лірычныя вершы, без упаміну, што яны ўваходзяць у паэму. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзальтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў стане павышанай узрушанасці, узбуджанасці, схільны да экзальтацыі. // Які выражае экзальтацыю. Экзальтаваны погляд. Экзальтаваны твар. // Выкліканы, прасякнуты экзальтацыяй. Вершы [А. Лойкі] рамантычна экзальтаваныя, але ў іх ёсць і сапраўдная ўсхваляванасць. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)