Вало́к2 ’папярочная планка ў граблях’ (Шатал.); ’частка грабель’ (Выг. дыс.); ’ворчык’ (Мат.). Да вал3.
Вало́к3 ’доўгія вузкія кучы сена’ (БРС, КЭС, Янк.₂). Да вал4.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ро́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Вярчальная частка, вал у машынах.
2. Машына (транспартнае прыстасаванне, прылада), якая кіруецца аўтаматычна і загатоўкі якой рухаюцца па дугах акружнасці разам з прыладамі, якія іх апрацоўваюць.
|| прым.ро́тарны, -ая, -ае.
Ротарная лінія (комплекс ротараў; у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перада́тачныв разн. знач. переда́точный;
п. вал — переда́точный вал;
п. акт — переда́точный акт;
~ная інста́нцыя — переда́точная инста́нция;
п. на́дпіс — фин. переда́точная на́дпись;
п. лік — мат. переда́точное число́;
п. біле́т — ж.-д. переда́точный биле́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)