be at war

быць у ста́не вайны́, ваява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

злачы́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які робіць або зрабіў злачынства.

Ваенны з. (асоба, якая ў ходзе вайны робіць злачынства супраць чалавецтва).

|| ж. злачы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

belligerent [bəˈlɪdʒərənt] adj.

1. fml які́ знаходзіцца ў ста́не вайны́;

the belligerent countries краі́ны, які́я знахо́дзяцца ў ста́не вайны́

2. агрэсі́ўны, ваяўні́чы;

speak in a belligerent tone гавары́ць пагро́злівым то́нам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

booty [ˈbu:ti] n.

1. трафе́й; нарабава́нае (у час вайны)

2. infml кашто́ўныя рэ́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brinkmanship [ˈbrɪŋkmənʃɪp] n. балансава́нне на мяжы́ вайны́; балансава́нне на мяжы́ магчы́мага або́ дапушча́льнага

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мір¹, -у, м.

1. Адсутнасць варожасці, вайны; згода.

Барацьба народаў за м.

Жыць у міры.

У сям’і м.

2. Пагадненне ваюючых бакоў аб канчатковым спыненні ваенных дзеянняў.

Падпісаць м.

|| прым. мі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́жанец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які пакінуў месца свайго жыхарства з прычыны вайны або якога-н. бедства.

|| ж. бе́жанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. бе́жанскі, -ая, -ае.

Бежанскія фурманкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абелі́ск, -а, мн. -і, -аў, м.

Помнік у выглядзе гранёнага, звужанага ўверсе слупа, які ставіцца ў гонар якой-н. падзеі або на ўшанаванне чыёй-н. памяці.

Гранітныя абеліскі мінулай вайны.

|| прым. абелі́скавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антывае́нны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць вайны. Антываенная дэманстрацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aftermath [ˈɑ:ftəmæθ] n. вы́нік; насту́пствы (бедства, катастрофы);

the aftermath of the war насту́пствы вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)