Verbum

плі́ца, -ы, мн. -ы, пліц, ж. (спец.).

1. Чарпак для злівання вады на судне.

2. Лопасць параходнага кола.

трап², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адтуліна ў падлозе для сцёку вады і спуску яе ў каналізацыю.

жураве́ль², -раўля́, мн. -раўлі́, -раўлёў, м.

Прыстасаванне пры калодзежы для даставання вады ў выглядзе доўгага шаста, які служыць рычагом.

вы́цягаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Выцягнуць у некалькі прыёмаў.

В. бярвенне з вады.

2. Пакрасці (разм.).

ге́йзер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Крыніца вулканічнага паходжання, якая перыядычна выкідвае фантаны гарачай вады.

|| прым. ге́йзерны, -ая, -ае.

гідрало́гія, -і, ж.

Навука, якая займаецца вывучэннем воднай прасторы Зямлі і руху вады ў прыродзе.

|| прым. гідралагі́чны, -ая, -ае.

вадасхо́вішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Штучны вадаём для збору і захавання вады.

|| прым. вадасхо́вішчны, -ая, -ае.

гра́дуснік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Тэрмометр для вымярэння тэмпературы цела, а таксама вады, паветра.

Паставіць хвораму г.