буржуазі́я ж. Bourgeoisie [bʊrʒwɑ´zі:] f -, Bürgertum n -s, -;
буйна́я буржуазі́я Gróßbourgeoisie f; Großbürgertum n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
імпе́рыя, ‑і, ж.
1. Манархічная дзяржава на чале з імператарам. Расійская імперыя. Імперыя Карла Вялікага.
2. Буйная імперыялістычная каланіяльная дзяржава. Брытанская імперыя.
[Ад лац. imperium — улада, дзяржава.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гепа́рд, ‑а, М ‑дзе, м.
Буйная драпежная жывёліна сямейства кашэчых (водзіцца ў пустынях Афрыкі і Паўднёва-Заходняй Азіі; у СССР — у Туркменіі).
[Фр. guépard.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салама́ндра, ‑ы, ж.
1. Буйная хвастатая земнаводная жывёліна сямейства саламандравых. Гіганцкая саламандра. Плямістая саламандра.
2. У сярэдневяковых павер’ях і магіі — дух агню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
large-scale
[,lɑ:rdʒˈskeɪl]
adj.
вялі́кі, буйны́, з разма́хам, буйнамашта́бны
large-scale agriculture industry — буйна́я се́льская гаспада́рка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
тапі́р, ‑а, м.
Буйная няпарнакапытная млекакормячая жывёліна трапічных лясоў Амерыкі і паўднёва-ўсходняй Азіі з выцягнутымі ў невялікі хобат верхняй губой і носам.
[Бразільскае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cattle [ˈkætl] n. буйна́я рага́тая жывёла; валы́, быкі́ і каро́вы;
twenty head of cattle два́ццаць гало́ў буйно́й рага́тай жывёлы;
The cattle are in the shed. Каровы ў хляве.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Куля́вая сало́ма ’буйная пепацёртая салома, прыгатаваная для крыцця страхі (КЭС, лаг., Сл. паўн.-зах.). Да куль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кіраўні́цтва, -а, н.
1. гл. кіраваць.
2. Падраздзяленне якой-н. установы, буйная адміністрацыйная адзінка.
К. справамі Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
3. зб. Кіраўнікі.
Змяніць кіраўніцтва.
|| прым. кіраўні́цкі, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.) і кіраўні́чы, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эпапе́я, -і, мн. -і, -пе́й, ж.
1. Вялікі твор эпічнага жанру, у якім апісваюцца значныя гістарычныя падзеі.
Э.
Івана Мележа «Людзі на балоце».
2. перан. Буйная, значная падзея, якая ахоплівае цэлы гістарычны перыяд.
Э.
Вялікай Айчыннай вайны.
|| прым. эпапе́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)