2.узнач.прым. Які знасіўся, падраўся ў выніку працяглага або нядбайнага карыстання, нашэння. Побач стаяў пашарпаны .. чамадан, па рагах абабіты жоўтаю скураю..Броўка.Іван быў страшны: яшчэ больш ссутулены, бледны, у пашарпаным адзенні.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
watery[ˈwɔ:təri]adj.
1. вадзяні́сты, ва́дкі;
watery tea сла́бы чай
2.бле́дны;
watery colours бле́дныя фа́рбы
3. мо́кры;
watery eyes слязлі́выя во́чы;
a watery wind вільго́тны ве́цер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
lurid
[ˈlʊrəd]
adj.
1) агнявы́; агні́сты
2) страшны́, дзікі́(пра злачы́нства); сэнсацы́йны
3) бле́дны, пану́ры (ко́лер)
4) зьнясі́лены, змо́раны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ashen
I[ˈæʃən]
adj.
1) папялі́сты; бляды́, бле́дны як сьме́рць
2) по́пельны; з по́пелу
II[ˈæʃən]
adj.
я́сеневы; зь я́сеню
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
waxen
[ˈwæksən]
adj.
1) васко́вы, з во́ску
2) гла́дкі й бле́дны, як воск (пра ко́лер тва́ру)
3) наваскава́ны; наваксава́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gill[gɪl]n.звыч.pl.gills жа́бры
♦
to the gillsinfml дасы́та;
pale/white/green about the gillsбле́дны з тва́ру (ад хваробы, страху і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пасалаве́ць ’паблякнуць ад стомы’ (паўн.-усх., КЭС), ’зрабіцца невыразным, мутным ад стомы, ап’янення (пра вочы)’ (ТСБМ). Да салаве́ць ’тс’, якое разам з рус.солове́ть ’мутнець’, укр.солові́ти ’хмурнець (аб поглядзе)’, рус.солово́й ’светла-шэры, жаўтлява-шэры’ з’яўляецца роднасным да ст.-в.-ням.salo, salawêr ’цёмны, мутны’, ст.-ісл.sǫlr ’жоўты, брудны’, англ.sallow ’бледны’ (Фасмер, 3, 712).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спу́жаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад спужаць.
2.узнач.прым. Такі, якога спужалі; спалоханы. Закаркала, зляцеўшы з дрэва, спужаная варона, і ўсё зноў сціхла.Машара.// Які выражае спалох. [Міхась] ўявіў сабе такую ж хатку, з акна якое выглядае такі самы бледны твар, такія самыя спужаныя вочы.Сташэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зялёны, -ая, -ае.
1. Колеру травы, лісця.
Зялёная тканіна.
Зялёная фарба.
2. Пра колер твару: бледны, з зямлістым адценнем (разм.).
З. твар.
3. Які мае адносіны да расліннасці, які складаецца, зроблены з зелені (у 2 і 3 знач.).
Зялёныя насаджэнні.
З. корм.
4. Недаспелы, няспелы.
Зялёныя яблыкі.
Журавіны яшчэ зялёныя.
5.перан. Нявопытны з прычыны маладосці.
З. падлетак.
Молада-зелена (пра нясталую, нявопытную моладзь).
◊
Зялёная вуліца — ужыв. як сведчанне таго, што шлях для транспарту свабодны, святлафоры адкрыты; таксама перан.: пра бесперашкоднае праходжанне чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
непрывы́чна,
1.Прысл.да непрывычны (у 1 знач.). Твар.. [Раманенкі] быў бледны, і ніжняя губа непрывычна дрыжала.Шамякін.
2.безас.узнач.вык. Аб пачуцці непрывычнага, якое адчувае хто‑н. Непрывычна ёй на новым месцы. Воку непрывычна ў цемры. □ Як непрывычна было зноў ступаць па зямлі, па мяккім снезе, — нібы ішоў .. [Бярозка] па даўняй, знаёмай дарозе.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)