Küste

f -, -n марскі́ бе́раг, узбярэ́жжа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gestáde

n -s, - паэт. бе́раг, узбярэ́жжа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кру́ча ж stéiler Ábhang, Stéilhang m -(e)s, -hänge; Stéilufer n -s, - (бераг)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Бычовны́к ’бераг (канавы, сажалкі і інш.)’ (Клім.). Відавочна, палеская форма (з фанетычным развіццём *ě > ы пасля губных) слова бічаўні́к ’бераг, берагавая паласа’ (Яшкін), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пляж, ‑а, м.

Пясчаны або жвірысты бераг ракі, мора ці возера, на якім загараюць і адпачываюць у час купальнага сезону. Крыху далей высокі бераг з сасновым лесам пераходзіць у шырокі пясчаны пляж. В. Вольскі.

[Фр. plage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

high bluffs

стро́місты бе́раг, абрыў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wash ashore

прыно́сіць, прыганя́ць, вымыва́ць на бе́раг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ivory Coast

[,aɪvəriˈkoʊst]

Бе́раг Слано́вай Ко́сьці, Кот д’Івуа́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ліма́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лімана. Ліманныя гразі. Ліманны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́траны, ‑ая, ‑ае.

Звернуты ў той бок, адкуль дзьме вецер. Паветраны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)