Во́мпіць, во́нпіць ’сумнявацца’ (Нас., КТС, Бір. Дзярж.), во́нпіцца ’клапаціцца’ (Касп.), во́мпіцца ’злаваць’ (Жд., 1), во́нпыты ’баяцца, адчуваць, што не мінуць пакарання’ (З нар. сл.). Запазычанне з польск. wątpić ’сумнявацца’ (Карскі, Белорусы, 147; Жураўлі, Sl Or, R. 10, 1961, 40; Кюне, Poln., 115; Булыка, Запазыч., 68).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dare

[der]

1.

v.

1) насьме́львацца, нава́жвацца; адва́жвацца

He won’t dare to deny it — Ён не нава́жыцца запярэ́чыць гэ́таму

2) рызыкава́ць, не бая́цца

to dare the dangers — не бая́цца небясьпе́кі

3) кі́даць вы́клік

I dare you to jump — А ну, ско́кні

2.

n.

вы́клік -у m.

I dare say — праўдападо́бна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cykoria

cykori|a

ж. бат. цыкорыя, цукора (Cichorium L.);

mieć ~ę разм. баяцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zíttern

vi

1) дрыжа́ць, трэ́сціся, калаці́цца

vor Angst [Kälte] ~ — дрыжа́ць ад стра́ху [хо́ладу]

2) (vor D) дрыжа́ць (перад кім-н.), бая́цца (каго-н.)

um j-n ~ — бая́цца за каго́-н.

3) дрыжа́ць, вібры́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

насме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Крыўдны, злосны жарт з каго‑, чаго‑н., высмейванне каго‑, чаго‑н. Сустрэць насмешкамі. Баяцца насмешак. □ Некаторы час Лабановіч і ў сяле не паказваўся, бо нейк прыкра было слухаць насмешкі сяброў. Колас. У голасе .. [Алі] Леанід пачуў непрыязную насмешку. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Прыходзіць у стан страху, боязі; баяцца. Дзеці палохаюцца і ад шчырага страху туляцца да маткі. Бядуля. // Апасацца чаго‑н., трывожыцца. — Якія ж там сенажаці? — Мікіта выпрастаўся і стаяў з разведзенымі ў бакі рукамі.. [Каморнік:] — А ты не палохайся. Твая справа пэўная. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хі́біць, хіблю, хібіш, хібіць; незак.

Разм.

1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі. І толькі Уладзя хібіў часта: Задач ніяк не браў і — баста. Колас.

2. перан. Баяцца каго‑н., губляцца перад кім‑, чым‑н. Адно, каго баяўся, перад кім хібіў дырэктар, дык гэта перад начальствам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fear​1 [fɪə] n. страх, бо́язь;

I couldn’t move for fear. Са страху я не мог паварушыцца;

be in fear (of) бая́цца

♦ No fear! BrE, infml Ні ў якім разе!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

be afraid

бая́цца (адчува́ць шкадава́ньне, неахво́ту не́шта сказа́ць)

I’m afraid you are wrong — Баю́ся, вы памыля́ецеся

I'm afraid I’m late — Баю́ся, я спазьні́ўся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пу́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

1. Пужацца; баяцца, палохацца (звычайна пра жывёлу). На чорным аксамітавым небе трапяталі зоркі, у густым гушчары енчылі сычы, і ад іх крыку коні пудзіліся і стрыглі вушамі. Хомчанка. Бацька нёс на плячах мех мукі, а маці вяла карову, якая пудзілася папялішча. Гурскі.

2. Зал. да пудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)