überreich

a ве́льмі бага́ты, бага́ты (an D – на што-н., чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мецэна́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Багаты апякун навук і мастацтваў; увогуле той, хто апякуецца над якой-н. справай.

|| ж. мецэна́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. мецэна́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ві́смутавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вісмуту. // Багаты вісмутам. Вісмутавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Караку́ль1багаты чалавек’ (Нар. лекс.), параўн. укр. куркульбагаты мужык, багацей’. Магчыма, да назвы драпежніка. Гл. караголь.

Караку́ль2 ’няўдаліца’ (Нар. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

туз, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Старшая ў кожнай масці ігральная карта вартасцю ў адно ачко.

Хадзіць з туза.

Бубновы т.

2. перан., чаго або які. Багаты чалавек, высокапастаўленая, уплывовая асоба (разм.).

Фінансавыя тузы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

баравіко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць баравіку. Баравіковы корань. // Багаты на баравікі. Баравіковыя мясціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцёсісты, ‑ая, ‑ае.

Багаты ўцёсамі, скалісты. Вадзіцель паглядзеў на знаёмы ўцёсісты бераг. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oznreich

a бага́ты на а́зон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

erfhrungsreich

a во́пытны, бага́ты во́пытам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

flgenreich

a бага́ты на вы́нікі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)