аўто́, нескл., н.

Разм. Тое, што і аўтамабіль. Легкавое аўто. Караван аўто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малалітра́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Малалітражны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматцылі́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або шмат цыліндраў. Шматцыліндравы аўтамабіль. Шматцыліндравы матор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўто́бус

[ад аўта(мабіль) + (омні)бус]

мнагамесны пасажырскі аўтамабіль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

two-seater [ˌtu:ˈsi:tə] n. двухме́сны аўтамабі́ль або́ самалёт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бронеаўтамабі́ль, ‑я, м.

Баявы браніраваны аўтамабіль, прызначаны для разведкі, аховы і сувязі; бранявік; бронемашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карт, ‑а, М ‑рце, м.

Гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

[Англ. cart.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малатана́жны, ‑ая, ‑ае.

З малым танажом (пра судна, вагон, аўтамабіль і пад.). Малатанажнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегахо́д м. тэх. (аўтамабіль) schnéegängiges Fáhrzeug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Легкаві́чка ’легкавы аўтамабіль’ (раг., Мат. Гом.) — у выніку кантамінацыі легкавік і легкавушка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)