ашальмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., каго.

Разм.

1. Беспадстаўна аб’явіць нягоднікам, шэльмай; зняславіць каго‑н. [Лабановіч:] — Не, брат Янка, нельга доўга заставацца на адным месцы, бо яно цябе заесць і ашальмуе. Няхай жыве вандроўніцтва! Колас.

2. Ашукаць, падмануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wystrychnąć :

wystrychnąć na dudka разм. ашукаць; пакінуць у дурнях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podejść

1. падысці; наблізіцца; падкрасціся;

2. разм. звесці; ашукаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

верабе́й, ‑б’я, м.

Невялікая птушка атрада вераб’іных з карычнева-шараватым апярэннем, якая жыве пераважна паблізу чалавека.

•••

Вераб’ю па калена — вельмі мелка.

Страляць (біць) з гарматы па вераб’ях гл. страляць.

Стрэляны (стары) верабей — пра вопытнага чалавека, якога цяжка ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bréitschlagen

* аддз. vt разм.

1) угавары́ць (каго-н.)

2) ашука́ць, абдуры́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

куме́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Разважаць, абдумваць. Тут Рэвека Стала думаць і кумекаць, Як сляпога ашукаць. Крапіва. // што. Разумець што‑н., разбірацца ў чым‑н. Не зусім добра кумекаў Бэрка надрукаванае ў лістоўках, затое добра разумеў гутаркі Шолама. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

welsh [welʃ] v. infml, derog.

1. зні́кнуць не заплаці́ўшы (доўг)

2. не стрыма́ць абяца́нне;

Are you going to welsh on me? Ці не думаеш ты ашукаць мяне?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абме́раць, абме́рваць

1. méssen* vt; ábmessen* vt;

абме́раць зяме́льны ўча́стак ein Grúndstück verméssen*;

2. (ашукаць) beim Messеn betrügen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

naciąć

nacią|ć

зак.

1. нарэзаць;

2. надрэзаць;

3. ашукаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

swindle​2 [ˈswɪndl] v. infml падма́нваць, ашу́кваць, махлява́ць;

swindle smth. out of smb. вы́мантачыць што-н. у каго́-н.;

I am not so easily swindled. Мяне нялёгка ашукаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)