Lúmpensammler
m -s, -
1) стардзнік
2) жарт. апо́шні (начны́) цягні́к [аўто́бус, трамва́й]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
неапублікава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які не быў змешчаны ў друку; нявыдадзены. Неапублікаваная частка артыкула. □ З неапублікаваных твораў.. [Ф. Багушэвіча] у апошні час надрукавана шэсць невялікіх яго вершаў. Ларчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адда́ць ábgeben* vt; zurückgeben* (вярнуць назад);
адда́ць зага́д éinen Beféhl ertéilen;
◊ адда́ць апо́шні доўг die létzte Éhre erwéisen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Адсачы́цца ’адрадзіцца’ (КЭС) да сок. Апошні звязваецца з вясеннім адраджэннем. Гл. адсачаць і сок.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ліквіда́цыя ’спыненне дзейнасці, існавання чаго-небудзь’ (ТСБМ), ліквідаваць ’спыніць дзейнасць’ (Сцяшк., ТСБМ) паходзяць з польск. likwidacja (спачатку ’апошні разлік’, пасля ’закрыццё прадпрыемства’, ’знішчэнне’, likwidować, якія праз італ. liquidazione, liquidare ’апошні падлік’, ’праводзіць разлік’, узыходзяць да с.-лац. liquidatio, liquidare ’выясняць’ < лац. liquidus ’ясны, светлы, чысты’ (Слаўскі, 4, 254–255).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Віле́я ’апошні дзень перад святам ці нейкім здарэннем’ (лаг., КЭС). Да ві́лія < вігі́лія < польск. wigilia.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
непрычы́ннасць, ‑і, ж.
Адсутнасць прычыннасці да чаго‑н. Непрычыннасць да злачынства. □ [Прафесар] свядома падкрэсліваў у гутарках з Паўлам Андрэевічам сваю непрычыннасць у справах, якімі жыў апошні. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павуці́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да павуціны. Жоўты халадок над балацінаю... Робіць ліст апошні свой віток І плыве ў невад павуцінавы Казачнаю рыбкай залатой. Камейша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пудо́вік, ‑а, м.
Тое, што важыць пуд, разлічана на пуд. Бязмен-пудовік. □ Апошні камень, — відаць, пудовік — бомкнуў так, што ледзь не выскачылі шыбы з вокнаў. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cast off
а) адвяза́ць, вы́зваліць
б) зако́нчыць апо́шні радо́к у вяза́ньні, зьняць з прутка́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)