linage

[ˈlaɪnɪdʒ]

n.

а) ко́лькасьць радко́ў на бачы́не (у дру́ку)

б) парадко́вая апла́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hourly​1 [ˈaʊəli] adj. які́ здараецца ко́жную гадзі́ну;

There’s an hourly bus here. Аўтобусы тут ходзяць кожную гадзіну;

an hourly rate of pay пагадзі́нная апла́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праго́н, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прагнаць (у 2 знач.).

2. Абгароджаная з двух бакоў дарога, па якой ганяюць жывёлу. Новае гумно адгарадзілі ад старога, выгарадзілі прагон да яго. Чорны. // Такая ж дарога без агароджы, выган. Прычыніў хлеў і пагнаў каня ў вуліцу, а адтуль на прагон. Галавач.

3. Палоса, доўгі ўчастак поля, сенажаці і пад., адведзены для работы аднаму чалавеку, звяну, брыгадзе.

4. звычайна мн. (праго́ны, ‑аў). Павёрстная аплата за праезд на паштовых, а таксама аплата казной праезду па чыгунцы афіцэраў і цывільных чыноўнікаў у дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзі́нны

1. éinstündig (што працягваецца гадзіну);

гадзі́нная размо́ва éinstündiges Gespräch; Stúnden-, stúndenweise;

па гадзі́нная апла́та пра́цы Stúndenlohn m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zadośćuczynienie

н. задавальненне; кампенсацыя;

zadośćuczynienie za krzywdy — пакрыццё (аплата) страт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ако́рдны

(ад іт. accordo = згода, сугучнасць)

які выконваецца паводле дагавору, здзельны;

а-ая аплата — плата, якая ўстанаўліваецца не за адпрацаваны час, а за аб’ём выкананай работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гадзі́нны в разн. знач. часово́й;

~нная апла́та — часова́я опла́та;

~нная ле́кцыя — часова́я ле́кция;

г. гра́фік — часово́й гра́фик;

○ г. по́яс — часово́й по́яс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаро́жны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да падарожжа.

Падарожныя нататкі.

2. Які звязаны з дарогай (у 3 знач.), знаходзіцца ў дарозе.

Падарожныя людзі.

3. у знач. наз. падаро́жны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.; падаро́жная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. (гл. падарожнік¹).

○

Падарожныя грошы (гіст.) — аплата за праезд на паштовых конях ці за праезд па чыгунцы афіцэраў і чыноўнікаў у Расіі ў 18—19 стст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Cash

[kεʃ]

n -, -s камерц.

1) наяўныя гро́шы, гато́ўка

2) апла́та гато́ўкаю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entgélt

n -(e)s пла́та, апла́та; кампенса́цыя; адпла́та

gégen ~ — за пла́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)