Ánklageschrift

f -, -en юрыд. абвінава́ўчы акт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перада́тачны в разн. знач. переда́точный;

п. вал — переда́точный вал;

п. акт — переда́точный акт;

~ная інста́нцыя — переда́точная инста́нция;

п. на́дпіс — фин. переда́точная на́дпись;

п. лік — мат. переда́точное число́;

п. біле́т — ж.-д. переда́точный биле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рво́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рвоты. Рвотны акт. // Які выклікае рвоту. Рвотны сродак.

2. у знач. наз. рво́тнае, ‑ага, н. Лякарства, якое выклікае рвоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Савакупля́цца ’здзейсніць палавы акт’, савакупле́нне (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. совокупля́ться (Крукоўскі, Уплыў, 42), якое запазычана з ц.-слав., ст.-слав. съвъкоупити, вытворнага ад ст.-рус., ц.-слав. въкупѣ ’сумесна’, купъ ’куча’ (Фасмер, 3, 705).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Зрабіць што‑н. (звычайна наспех, абы-як). Дык вось, каб быў мацнейшым акт, Загадчык запрасіў сябра-ветэрынара І зляпалі паперачку. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыверсі́йны Sabotage- [-´tɑ:ʒə], Diversións- [-vɛr];

дыверсі́йны акт Sabotágeakt m -(e)s, -e, Diversiónsakt m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Kóitus

m -, - i -se мед. палавы́ акт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verzwéiflungsakt

m -(e)s, -e акт адча́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зда́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здачы (у 1 знач.). Здатачны пункт. // Такі, па якому праводзяць здачу чаго‑н., які выдаецца пры здачы чаго‑н. Здатачная квітанцыя. Здатачны акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

protokół, ~ołu

protok|ół

м. акт; пратакол;

~ół handlowy — гандлёвы (камерцыйны) акт;

~ół odbioru towarów — пратакол (акт) прыёмкі тавараў;

~ół egzaminacyjny — экзаменацыйная ведамасць;

~ół dyplomatyczny — а) дыпламатычны пратакол;

дыпламатычны корпус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)