únpässlich
a нездаро́вы
~ sein — адчува́ць недамага́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sáuwohl
adv разм. выда́тна [до́бра, уту́льна] (адчуваць сябе)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
страшы́цца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; незак.
Разм. Адчуваць страх, баяцца каго‑, чаго‑н. [Сабіна:] — Разведчыкам у нашых быў! Нічога не страшыўся... Ракітны. Вочы страшацца, а рукі зробяць. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эфекты́ўнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць эфектыўнага. Прадукцыйнасць грамадскай працы — важнейшы паказчык эфектыўнасці вытворчасці. □ Трэба больш думаць, клапаціцца пра эфектыўнасць тэхнікі, адчуваць сваю ўласную адказнасць за гэта. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
experience2 [ɪkˈspɪəriəns] v.
1. пазнава́ць, зазнава́ць, спасціга́ць; ве́даць з во́пыту
2. адчува́ць, перажыва́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пачува́ць ’адчуваць сябе, прадчуваць’ (ТСБМ, Гарэц., Нас., Шат.), пачува́нне ’адчуванне’ (ТСБМ, Нас.). Укр. почува́ти, почува́ння, польск. poczuwać, poczuwanie, серб.-харв. чу́вати — ітэратыў прасл. čuti > чуць (гл.). Прасл. форма з’яўляецца працягам і.-е. *(s)kēu̯‑ ’звяртаць увагу на што-н., слухаць, адчуваць, прыкмеціць, выявіць’ (Міклашыч, 37; Бернекер, 1, 162–3; Трубачоў, Эт. сл., 4, 134–136; SP, 2, 295–297).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ліпаце́ць ’ледзь трымацца на нагах, дрэнна адчуваць сябе’ (Сцяшк. Сл.). Узнікла ў выніку кантамінацыі лексем ліпе́ць і лекаце́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unwell [ʌnˈwel] adj. нездаро́вы;
feel unwell дрэ́н на сябе́ адчува́ць;
She is unwell. Ёй нездаровіцца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
repugnance [rɪˈpʌgnəns] n. fml агі́да, антыпа́тыя;
have repugnance to smth. адчува́ць антыпа́тыю да чаго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
непрыхі́льнасць ж.
1. нерасположе́ние ср., недоброжела́тельность, недоброжела́тельство ср., неблагожела́тельность, неблагоскло́нность; неприя́зненность, неприя́знь;
адчува́ць — н. чу́вствовать нерасположе́ние;
2. неодобри́тельность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)