чужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Пазбягаць, цурацца каго‑н. Нейкі час .. [муж і жонка Раманюкі] жылі, як два чужыя чалавекі, выпадкова з’яднаныя гешэфтам: называлі адзін аднаго на «вы», чужаліся. Карпюк. Да .. [Пшанічнага] раптам перамяніліся ўсе дружбакі, пачалі чужацца хлопца. Быкаў. // Адмаўляцца ад чаго‑н., пазбягаць чаго‑н. (якіх‑н. дзеянняў, спраў, сфер жыцця і пад.). Крытык не чужаецца гісторыі, але кожны раз, калі звяртаецца да яе, спрабуе асвятляць з пазіцый сённяшняга дня. Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crawfish

[ˈkrɔfɪʃ]

1.

n., pl. -fishes or coll. -fish

малы́ прэснаво́дны рак -а m.

2.

v.i.

падава́цца наза́д, адступа́цца, адмаўля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overboard [ˈəʊvəbɔ:d] adv. за борт; за бо́ртам;

Man overboard! Чалавек за бортам!

♦

throw smth./smb. overboard адмаўля́цца ад каго́-н./чаго́-н.; перастава́ць падтры́мліваць каго́-н./што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flinch

[flɪntʃ]

1.

v.i.

1) ску́рчвацца; уздры́гваць; мо́ршчыцца (ад бо́лю)

2) ухіля́цца, адмаўля́цца (ад ця́жкасьцяў, абавя́зку)

2.

v.t.

адступа́цца ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

relinquish

[rɪˈlɪŋkwɪʃ]

v.t.

1) пакіда́ць, адмаўля́цца ад чаго́, саступа́ць, перадава́ць што каму́

2) She has relinquished all hope — Яна́ стра́ціла ўсю́ надзе́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cover up

1) прыкрыва́ць, пакрыва́ць

а) абклада́ць (пра хма́ры)

б) прысыпа́ць, засыпа́ць

в) абху́тваць, заху́тваць

2) хава́ць, адмаўля́цца сказа́ць або́ паказа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэзавуі́раваць

(фр. désavouer)

заяўляць аб нязгодзе з дзеяннямі даверанай асобы або аб пазбаўленні яе права дзейнічаць у далейшым ад імя даверніка, а таксама адмаўляцца ад зробленых раней кім-н. заяў (напр. д. заяву пасла, д. сваю заяву ў прэсе).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

resigníeren

vi (auf A) адмаўля́цца (ад чаго-н.); прыміры́цца (з чым-н.); расчарава́цца (у чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reject

1. [rɪˈdʒekt]

v.t.

адкіда́ць; адхіля́ць, адмаўля́цца прыня́ць

He rejected our help — Ён адмо́віўся прыня́ць на́шую дапамо́гу

2. [ˈri:dʒekt]

n.

адкі́нутая асо́ба або́ рэч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

renounce [rɪˈnaʊns] v. fml адрака́цца; вырака́цца, адмаўля́цца (у розных знач.);

renounce one’s property адмо́віцца ад ула́снасці;

renounce one’s errors адрачы́ся ад сваі́х памы́лак;

renounce beliefs/ideals/principles адрачы́ся ад перакана́нняў/ідэа́лаў/пры́нцыпаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)