заво́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца пры адсутнасці таго, хто мае дачыненне да справы. Завочнае знаёмства. Завочны суд.

2. Звязаны з навучаннем без пастаяннага наведвання лекцый. Завочнае аддзяленне інстытута. Завочнае навучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аге́нцтва

(ад агент)

1) прадстаўніцтва, аддзяленне якой-н. установы ці прадпрыемства;

2) установа інфармацыйнага, пасрэдніцкага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сушы́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для сушкі чаго‑н. Сушыльны цэх. Сушыльная шафа. □ Прафесар паказаў рукой на будынак. — У гэтай палове сама станцыя, — сказаў ён, — а злева сушыльнае аддзяленне брыкетнага завода. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Maschínenhaus

n -es, -häuser машы́ннае аддзяле́нне, сілава́я ста́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Maschínenraum

m -(e)s, -räume тэх. машы́ннае аддзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Grúppe

f -, -n гру́па; дружы́на; анса́мбль; вайск. аддзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Isolíertheit

f -, -en ізалява́насць; адасабле́нне, аддзяле́нне; разлу́чанасць, раз’ядна́насць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

komisariat, ~u

м.

1. камісарыят;

2. аддзяленне міліцыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ekspozytura

ж.

1. прадстаўніцтва;

2. аддзяленне, філіял; філія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стациона́рный стацыяна́рны;

стациона́рный больно́й стацыяна́рны хво́ры;

стациона́рный го́спиталь стацыяна́рны шпіта́ль;

стациона́рное отделе́ние стацыяна́рнае аддзяле́нне;

стациона́рный дви́гатель техн. стацыяна́рны рухаві́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)