празекту́ра, ‑ы, ж.

1. Патолагаанатамічнае аддзяленне пры лячэбных або навучальных медыцынскіх установах.

2. Тое, што і празектарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэанімацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэанімацыі. Рэанімацыйныя меры. // Прызначаны для рэанімацыі. Рзанімацыйнае аддзяленне. Рэанімацыйная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oddzielenie

н. аддзяленне, выдзяленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

отпада́ние

1. адпада́нне, -ння ср.;

2. перен. адлучэ́нне, -ння ср., аддзяле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отделе́ние

1. в разн. знач. аддзяле́нне, -ння ср.;

отделе́ние це́ркви от госуда́рства аддзяле́нне царквы́ ад дзяржа́вы;

отделе́ние пена́ла аддзяле́нне пена́ла;

команди́р отделе́ния воен. камандзір аддзяле́ння;

в пе́рвом отделе́нии конце́рта у пе́ршым аддзяле́нні канцэ́рта;

отделе́ние мили́ции аддзяле́нне мілі́цыі;

2. (выделение) физиол. выдзяле́нне, -ння ср.; хим., физ. вылучэ́нне, -ння ср.;

отделе́ние соле́й вылучэ́нне со́лей;

отделе́ние желу́дочного со́ка выдзяле́нне стра́ўнікавага со́ку;

гно́йные отделе́ния гно́йныя выдзяле́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сепара́цыя

(лац. separatio = аддзяленне)

1) аддзяленне аднаго рэчыва ад другога, выдзяленне аднаго рэчыва з саставу другога;

2) адасабленне ад дзяржавы часткі яе тэрыторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нестраяві́к, ‑раевіка, м.

Разм. Ваеннаслужачы нестраявой часці. За баявымі ўзводамі ішло бадай што цэлае аддзяленне нестраевікоў на чале са старшыной роты. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купэ́, нескл., н.

Асобнае памяшканне, аддзяленне ў вагоне для некалькіх пасажыраў. У вагоне пасажыраў было мала. Пападаліся нават зусім пустыя купэ. Колас.

[Фр. coupé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аге́нцтва, ‑а, н.

Прадстаўніцтва, аддзяленне якой‑н. установы ці прадпрыемства. Гандлёвае, паштовае, страхавое агенцтва. // Установа інфармацыйнага, пасрэдніцкага характару. Інфармацыйнае агенцтва. Тэлеграфнае агенцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самасці́йнік, ‑а, м.

У час грамадзянскай вайны — удзельнік нацыяналістычнага контррэвалюцыйнага руху на Украіне, які ставіў сабе за мэту аддзяленне яе ад Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)