трыно́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што і трыножак.

2. Столік на трох ножках, на якім запальваўся свяшчэнны агонь або прыносілася ахвяра бажаству ў старажытных народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

signal fire

сыгна́льны аго́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stoke

[stoʊk]

v.t.

падтры́мваць аго́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крэ́сіць, крэшу, крэсіш, красіць; незак., што і без дап.

Высякаць агонь крэсівам. [Сцёпка] дастаў капшук, набіў люльку тытунём ды пачаў агонь красіць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

1. Адкрыць агонь па кім-, чым-н.

А. ворага.

А. вышыню.

2. Выпрабаваць у стральбе.

А. ружжо.

|| незак. абстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перекидно́й перакідны́;

перекидно́й мост перакідны́ мост;

перекидно́й ого́нь воен. перакідны́ аго́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

keep alive

падтрымо́ўваць (аго́нь, зацікаўле́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nurse a fire

падтры́мваць аго́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вулка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Канічная гара з кратарам на вяршыні, праз які час ад часу вывяргаюцца лава, агонь, попел.

Патухлы в.

Дзеючы в.

|| прым. вулкані́чны, -ая, -ае.

Вулканічныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакрыжава́ны, -ая, -ае.

1. Які перасякаецца крыж-накрыж.

Перакрыжаваная рыфма (праз радок).

2. перан. Які сыходзіцца з розных бакоў у адно месца.

П. агонь. П. допыт (некалькімі асобамі адразу). Перакрыжаванае апыленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)