манці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Рабіць мантаж, зборку чаго‑н. Манціраваць кран. Манціраваць вежу. Манціраваць фільм. □ Група рабочых манціравала абсталяванне, аб нечым узрушана размаўляючы. Гамолка.

[Ням. montieren, фр. monter — збіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laboratoryjny

laboratoryjn|y

лабараторны;

urządzenia ~e — лабараторнае абсталяванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

machinery [məˈʃi:nəri] n.

1. механі́змы; абсталява́нне

2. дэта́лі (машыны, механізма)

3. infml сістэ́ма, структу́ра;

the machinery of government сістэ́ма кірава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разграмі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -ро́млены; зак., каго-што.

1. Разарыць, разбурыць.

Р. абсталяванне.

Р. склады.

2. Разбіць, знішчыць у баі, у выніку барацьбы.

Р. варожы гарнізон.

3. перан. Раскрытыкаваць, даказаць ілжывасць, памылковасць чыіх-н. перакананняў; разнесці.

Р. артыкул.

|| наз. разгро́м, -у, м.; прым. разгро́мны, -ая, -ае.

Разгромнае выступленне ў друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бло́кшыў

(англ. block-ship)

корпус старога судна, з якога знята абсталяванне і якое прызначана для плывучага складу або жылля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэлерэко́рдынг

(ад тэле- + англ. recording = запіс)

1) тэлевізійнае абсталяванне для запісу тэлевізійных праграм на кінастужку;

2) запіс тэлевізійнай перадачы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

plant​3 [plɑ:nt] n.

1. заво́д; фа́брыка;

a huge chemical plant вялі́кі хімі́чны заво́д;

a power plant электраста́нцыя

2. машы́ны, абсталява́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фотатэлегра́ф, ‑а, м.

1. Від сувязі для перадачы і прыёму на фатаграфічную паперу нерухомых відарысаў (рукапісаў, малюнкаў, табліц і пад.) сродкамі тэлеграфа або радыё.

2. Абсталяванне, якое ажыццяўляе такі від сувязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІ́ЦЕБСКІ ЗАВО́Д ТЭХНАЛАГІ́ЧНАГА АБСТАЛЯВА́ННЯ «ЭВІ́СТАР».

Створаны ў 1964—67 у Віцебску. Асн. прадукцыя (1996): друкаваныя платы, тэхнал. абсталяванне для харч., лёгкай, аўтатрактарнай прам-сці, мед. абсталяванне, помпы, быт. свяцільні і электрапрылады, электронныя дзіцячыя гульні, мэбля і інш. тавары шырокага ўжытку.

т. 4, с. 227

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прамысло́вік, ‑а, м.

1. Асоба, якая займаецца промыслам (у 1 знач.).

2. Рабочы на промысле, промыслах (у 3 знач.). Для лесарубаў везлі прадукты, тавары, а для далёкіх калгасаў, прамысловікаў — машыны, абсталяванне. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)