дзятко́раўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзяткора, належыць яму. Дзяткораўскія абавязкі. Дзяткораўскі допіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпута́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Дэпутата, належыць яму. Дэпутацкія абавязкі. Дэпутацкае пасведчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантралёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантралёра, належыць яму. Кантралёрскія абавязкі. Кантралёрскі кампосцер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неправаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае юрыдычных правоў і няздольны несці юрыдычныя абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прарэктара, належыць яму. Прарэктарскія абавязкі. Прарэктарскі кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэвізо́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэвізора, належыць яму. Рэвізорскія абавязкі. Рэвізорская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обя́занность ж. абавя́зак, -зку м.;

счита́ть свое́й обя́занностью лічы́ць сваі́м абавя́зкам;

всео́бщая во́инская обя́занность усеагу́льны во́інскі абавя́зак;

права́ и обя́занности гра́ждан правы́ і абавя́зкі грамадзя́н;

исполня́ющий обя́занности дире́ктора выко́нваючы абавя́зкі дырэ́ктара;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нядобрасумле́нны, -ая, -ае.

1. Які абыякава, без старання выконвае свае абавязкі.

Н. працаўнік.

2. Заснаваны на нядбайстве, на несумленных адносінах да чаго-н.

Н. ўчынак.

3. Выкананы без шчырасці і старання.

Нядобрасумленная работа.

|| наз. нядобрасумле́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

officiate

[əˈfɪʃieɪt]

v.

1) выко́нваць службо́выя абавя́зкі

to officiate as chairman — выко́нваць абавя́зкі старшыні́

to officiate as host — быць за гаспадара́

2) адпраўля́ць набажэ́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

civics

[ˈsɪvɪks]

n.

наву́ка пра абавя́зкі, правы́ й прывіле́і грамадзя́наў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)