субстанты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. У мовазнаўстве — які перайшоў у катэгорыю назоўнікаў.

2. Спец. Які дзейнічае без дапамогі іншых рэчываў; самастойны, незалежны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыраві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сыравіны, з’яўляецца сыравінай. Сыравінныя рэсурсы. // Які забяспечвае сыравінай, дае сыравіну. Сыравінны раён. Сыравінная зона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэднясу́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які прыпадае ў сярэднім на суткі; які з’яўляецца сярэдняй велічынёй, што прыпадае на суткі. Сярэднясутачная тэмпература. Сярэднясутачны надой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траві́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да траўлення ​1. Травільныя работы. // Прызначаны для траўлення, які служыць для траўлення. Травільны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохчле́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які складаецца з трох членаў, частак. Трохчленная формула.

2. Які мае адносіны да трохчлена. Трохчленнае ўраўненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усёабды́мны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоплівае, уключае ў сябе ўсё без выключэння. Усёабдымны наказ жыцця. // Які можа ўсё спасцігнуць, зразумець. Усёабдымны розум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Спец.

1. Які ўцягвае, убірае ў сябе. Уцяжны рукаў помпы.

2. Які ўбіраецца, уцягваецца. Уцяжныя кіпцюры драпежных жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́рбавы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фарбы (у 1 знач.). Фарбавае спалучэнне.

2. Які вырабляе фарбы. Фарбавая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выпраменьвання і паглынання фатонаў; які выкарыстоўвае гэтыя з’явы для руху. Фатонная ракета. Фатонны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флатацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да флатацыі, прызначаны для флатацыі. Флатацыйны апарат. // Які атрымліваецца ў працэсе флатацыі. Флатацыйныя адходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)