Verbum

кра́тацца

1. (рухацца, варушыцца) sich bewégen; in Bewégung sein (быць у руху);

2. перан (абуджацца, узнікаць) sich régen, rége wérden; erwáchen vi (s); sich belében (ажывіцца)

лі́пнуць

1. klében vi, klében bléiben*, háften vi, háften bléiben* (да чаго-н an D);

2. разм перан (назойліва чапляцца) nicht von j-s Séite wéichen*

манеўрава́нне н

1. вайск Manövrieren [-´vri:-] n -s;

2. чыг Rangíeren [raŋ- i rã´ʒi:-] n -s, Verschíeben n -s;

3. перан Disponíeren n -s;

манеўрава́нне сро́дкамі bewéglicher Éinsatz der Míttel

асе́чка

1. (пры спуску курка) Verságer m -s, -;

даць асе́чку verságen vi;

2. перан (промах) Verságer m, Réinfall m -(e)s; Féhlschlag m -(e)s, -schläge

бубні́ць разм

1. (біць у бубен) die Schéllentrommel schlágen*;

2. перан (гаварыць незразумела, ціха) brúmmen vi, in séinen Bart brúmmen, vor sich hin brúmmen; únaufhaltsam wiederhólen [spréchen*]

вага́нне н

1. фіз Schwíngung f -, -en;

2. перан (нерашучасць) Únentschlossenheit f -, Únentschiedenheit f -, Únschlüssigkeit f -; Wánkelmut m -(e)s;

3. (няўстойлівасць, непастаянства) Schwánkung f -, -en

марыяне́тка ж

1. тэатр Marionétte f -, -n, Dráhtpuppe f -, -n; Hámpelmann m -(e)s, -männer (Пятрушка);

2. перан Stróhmann m -(e)s, -männer, Marionétte f -, -n

навяза́ць

1. (прывязаць) ánbinden* vt;

2. перан (прымусіць каго-н да чаго-н) áufzwingen* vt, áufdrängen vt; áufhalsen vt, áufbinden* vt;

навяза́ць рашэ́нне éinen Beschlúss dúrchdrücken

нагружа́ць, нагрузі́ць

1. камерц beláden* vt (чым-н mit D); belásten vt; áuslasten vt (пра транспарт); verláden* vt (тавары);

2. перан разм (ускласці абавязкі) belásten vt

накача́ць

1. (éine Ménge) dréhen vt, róllen vt;

2. (бялізну і пад.) mángeln vt;

3. перан разм (напаіць n’яным) j-n betrúnken máchen, ábfüllen (разм)