гне́сці несов.
1. (выжимать) гнести́;
але́й гняту́ць прэ́сам — расти́тельное ма́сло гнету́т пре́ссом;
2. перен. (приводить в подавленное состояние) гнести́, угнета́ть, тяготи́ть;
мяне́ гняце́ невядо́масць — меня́ гнете́т (угнета́ет) неизве́стность;
усі́х гняло́ маўча́нне — всех тяготи́ло молча́ние;
3. (каго, што) тяготе́ть (над кем, чем);
яго́ гняце́ няшча́сце — над ним тяготе́ет несча́стье;
4. гнести́, угнета́ть, притесня́ть, дави́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераадо́лець сов.
1. (одержать победу) одоле́ть, победи́ть;
п. во́рага — одоле́ть (победи́ть) врага́;
2. одоле́ть, преодоле́ть;
п. ця́жкасці — преодоле́ть (одоле́ть) тру́дности;
3. (чувство, состояние и т.п.) переборо́ть, преодоле́ть, переси́лить, превозмо́чь;
п. сто́му — переборо́ть (преодоле́ть, переси́лить, превозмо́чь) уста́лость;
4. (каго, што) возоблада́ть (над кем, чем), победи́ть;
пачуццё абавя́зку ~лела страх — чу́вство до́лга возоблада́ло над стра́хом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГЖЫМАЛО́ЎСКІЯ Валерыян, Клеменс і Юльян, паэты 1-й пал. 19 ст.; браты. Жылі на Віцебшчыне. Супрацоўнічалі ў альманахах «Niezabudka» («Незабудка»), «Rubon» («Рубон»). У 1837 у Пецярбургу выйшаў зб. «Вершы трох братоў Гжымалоўскіх, беларусінаў, у трох тамах», дзе шырока адлюстравана бел. рэчаіснасць (вершы «Роздум над Дзвіной», «Пасля рэдуты ў Асвеі», «Роздум селяніна на ніве» і інш.). Юльян там надрукаваў свае пераклады на польск. мову 11 «Песень беларускага народа». Клеменс з’яўляецца таксама аўтарам камедыі «Слова гонару» (1843), драмы «Перамога дня над ноччу» (Вільня, 1845).
А.В.Мальдзіс.
т. 5, с. 212
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прашалясце́ць, ‑ляшчу, ‑лясціш, ‑ляссціць; зак.
Утварыць шалясценне. Лісце прашалясцела. □ Раптам прашалясцелі крыл[ы], цёмны цень мільгануў над вуліцай — паляцеў да крыніц бусел. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́відну, прысл.
Пакуль відна, пакуль настане цемната. Хоць сонца яшчэ і не скора пакажацца над лесам, але повідну ўсё ж весялей. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правішча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
1. Утварыць віск. // Праляцець з віскам. Некалькі куль правішчалі высока над галавой. Быкаў.
2. Вішчаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
белабро́вы, ‑ая, ‑ае.
У якога белыя, светлыя бровы. Шафёр, малады белабровы хлопец, з ледзь прыкметным пушком над верхняй губою, глядзеў здзіўлена. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяздо́лле, ‑я, н.
Разм. Адсутнасць шчаслівай долі; нядоля. Плакала маладзіца над сваім бяздоллем, і квас, які піла, быў з горкімі слязамі. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязды́мны, ‑ая, ‑ае.
Які не ўтварае дыму. Цяпер працаваў.. [Галілей], паводле ўласных ягоных слоў, над «цыркулярнай» бяздымнай печкай. Зарэцкі.
•••
Бяздымны порах гл. порах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кігі́канне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. кігікаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Над куп’ём з пранізлівым кігіканнем пабіліся чарнакрылыя кнігаўкі. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)