во́дмель, ‑і, ж.

Мелкае месца каля берага. На пясчанай водмелі ляжалі перакуленыя лодкі. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́к, ‑у, м.

Сцяканне якой‑н. вадкасці ў другое месца; проціл. прыток. Адток крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтадро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяванае месца для выпрабавання аўтамабіляў, а таксама для аўтамабільных спаборніцтваў.

[Фр. autodrome.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́нішча, ‑а, н.

Месца здабычы гліны. Пніцкі.. палез з рыдлёўкаю ў раскапанае глінішча. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́ўніца, ‑ы, ж.

Установа, месца, прыстасаванае для лячэння і адпачынку. Дзіцячая здраўніца. Здраўніцы Каўказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

месцанараджэ́нне, ‑я, н.

Месца, дзе нарадзіўся хто‑н.; радзіма каго‑н. Месцанараджэнне Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́адкуль, прысл.

Няма такога месца, адкуль можна было б (узяць, узяцца, з’явіцца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпёк, ‑у, м.

Моцна падпечанае, падгарэлае месца на хлебе і пад. Булкі з падпёкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які паказвае месца і паслядоўнасць паводле прынятага парадку лічэння. Парадкавы нумар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перацячы́, ‑цячэ; ‑цякуць; пр. перацёк, ‑цякла, ‑ло; зак.

Пераліцца з аднаго месца ў другое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)