асна́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асна́шчаны |
асна́шчаная |
асна́шчанае |
асна́шчаныя |
| Р. |
асна́шчанага |
асна́шчанай асна́шчанае |
асна́шчанага |
асна́шчаных |
| Д. |
асна́шчанаму |
асна́шчанай |
асна́шчанаму |
асна́шчаным |
| В. |
асна́шчаны (неадуш.) асна́шчанага (адуш.) |
асна́шчаную |
асна́шчанае |
асна́шчаныя (неадуш.) асна́шчаных (адуш.) |
| Т. |
асна́шчаным |
асна́шчанай асна́шчанаю |
асна́шчаным |
асна́шчанымі |
| М. |
асна́шчаным |
асна́шчанай |
асна́шчаным |
асна́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асне́жыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асне́жыцкі |
асне́жыцкая |
асне́жыцкае |
асне́жыцкія |
| Р. |
асне́жыцкага |
асне́жыцкай асне́жыцкае |
асне́жыцкага |
асне́жыцкіх |
| Д. |
асне́жыцкаму |
асне́жыцкай |
асне́жыцкаму |
асне́жыцкім |
| В. |
асне́жыцкі (неадуш.) асне́жыцкага (адуш.) |
асне́жыцкую |
асне́жыцкае |
асне́жыцкія (неадуш.) асне́жыцкіх (адуш.) |
| Т. |
асне́жыцкім |
асне́жыцкай асне́жыцкаю |
асне́жыцкім |
асне́жыцкімі |
| М. |
асне́жыцкім |
асне́жыцкай |
асне́жыцкім |
асне́жыцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асноваўтвара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асноваўтвара́льны |
асноваўтвара́льная |
асноваўтвара́льнае |
асноваўтвара́льныя |
| Р. |
асноваўтвара́льнага |
асноваўтвара́льнай асноваўтвара́льнае |
асноваўтвара́льнага |
асноваўтвара́льных |
| Д. |
асноваўтвара́льнаму |
асноваўтвара́льнай |
асноваўтвара́льнаму |
асноваўтвара́льным |
| В. |
асноваўтвара́льны (неадуш.) асноваўтвара́льнага (адуш.) |
асноваўтвара́льную |
асноваўтвара́льнае |
асноваўтвара́льныя (неадуш.) асноваўтвара́льных (адуш.) |
| Т. |
асноваўтвара́льным |
асноваўтвара́льнай асноваўтвара́льнаю |
асноваўтвара́льным |
асноваўтвара́льнымі |
| М. |
асноваўтвара́льным |
асноваўтвара́льнай |
асноваўтвара́льным |
асноваўтвара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асобаўпаўнава́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асобаўпаўнава́жаны |
асобаўпаўнава́жаная |
асобаўпаўнава́жанае |
асобаўпаўнава́жаныя |
| Р. |
асобаўпаўнава́жанага |
асобаўпаўнава́жанай асобаўпаўнава́жанае |
асобаўпаўнава́жанага |
асобаўпаўнава́жаных |
| Д. |
асобаўпаўнава́жанаму |
асобаўпаўнава́жанай |
асобаўпаўнава́жанаму |
асобаўпаўнава́жаным |
| В. |
асобаўпаўнава́жаны (неадуш.) асобаўпаўнава́жанага (адуш.) |
асобаўпаўнава́жаную |
асобаўпаўнава́жанае |
асобаўпаўнава́жаныя (неадуш.) асобаўпаўнава́жаных (адуш.) |
| Т. |
асобаўпаўнава́жаным |
асобаўпаўнава́жанай асобаўпаўнава́жанаю |
асобаўпаўнава́жаным |
асобаўпаўнава́жанымі |
| М. |
асобаўпаўнава́жаным |
асобаўпаўнава́жанай |
асобаўпаўнава́жаным |
асобаўпаўнава́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асо́бісты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асо́бісты |
асо́бістая |
асо́бістае |
асо́бістыя |
| Р. |
асо́бістага |
асо́бістай асо́бістае |
асо́бістага |
асо́бістых |
| Д. |
асо́бістаму |
асо́бістай |
асо́бістаму |
асо́бістым |
| В. |
асо́бісты (неадуш.) асо́бістага (адуш.) |
асо́бістую |
асо́бістае |
асо́бістыя (неадуш.) асо́бістых (адуш.) |
| Т. |
асо́бістым |
асо́бістай асо́бістаю |
асо́бістым |
асо́бістымі |
| М. |
асо́бістым |
асо́бістай |
асо́бістым |
асо́бістых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асо́вы |
асо́вая |
асо́вае |
асо́выя |
| Р. |
асо́вага |
асо́вай асо́вае |
асо́вага |
асо́вых |
| Д. |
асо́ваму |
асо́вай |
асо́ваму |
асо́вым |
| В. |
асо́вы (неадуш.) асо́вага (адуш.) |
асо́вую |
асо́вае |
асо́выя (неадуш.) асо́вых (адуш.) |
| Т. |
асо́вым |
асо́вай асо́ваю |
асо́вым |
асо́вымі |
| М. |
асо́вым |
асо́вай |
асо́вым |
асо́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аспа́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аспа́лы |
аспа́лая |
аспа́лае |
аспа́лыя |
| Р. |
аспа́лага |
аспа́лай аспа́лае |
аспа́лага |
аспа́лых |
| Д. |
аспа́ламу |
аспа́лай |
аспа́ламу |
аспа́лым |
| В. |
аспа́лы (неадуш.) аспа́лага (адуш.) |
аспа́лую |
аспа́лае |
аспа́лыя (неадуш.) аспа́лых (адуш.) |
| Т. |
аспа́лым |
аспа́лай аспа́лаю |
аспа́лым |
аспа́лымі |
| М. |
аспа́лым |
аспа́лай |
аспа́лым |
аспа́лых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аспарагі́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аспарагі́навы |
аспарагі́навая |
аспарагі́навае |
аспарагі́навыя |
| Р. |
аспарагі́навага |
аспарагі́навай аспарагі́навае |
аспарагі́навага |
аспарагі́навых |
| Д. |
аспарагі́наваму |
аспарагі́навай |
аспарагі́наваму |
аспарагі́навым |
| В. |
аспарагі́навы (неадуш.) аспарагі́навага (адуш.) |
аспарагі́навую |
аспарагі́навае |
аспарагі́навыя (неадуш.) аспарагі́навых (адуш.) |
| Т. |
аспарагі́навым |
аспарагі́навай аспарагі́наваю |
аспарагі́навым |
аспарагі́навымі |
| М. |
аспарагі́навым |
аспарагі́навай |
аспарагі́навым |
аспарагі́навых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аспекталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аспекталагі́чны |
аспекталагі́чная |
аспекталагі́чнае |
аспекталагі́чныя |
| Р. |
аспекталагі́чнага |
аспекталагі́чнай аспекталагі́чнае |
аспекталагі́чнага |
аспекталагі́чных |
| Д. |
аспекталагі́чнаму |
аспекталагі́чнай |
аспекталагі́чнаму |
аспекталагі́чным |
| В. |
аспекталагі́чны (неадуш.) аспекталагі́чнага (адуш.) |
аспекталагі́чную |
аспекталагі́чнае |
аспекталагі́чныя (неадуш.) аспекталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
аспекталагі́чным |
аспекталагі́чнай аспекталагі́чнаю |
аспекталагі́чным |
аспекталагі́чнымі |
| М. |
аспекталагі́чным |
аспекталагі́чнай |
аспекталагі́чным |
аспекталагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аспе́ктны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аспе́ктны |
аспе́ктная |
аспе́ктнае |
аспе́ктныя |
| Р. |
аспе́ктнага |
аспе́ктнай аспе́ктнае |
аспе́ктнага |
аспе́ктных |
| Д. |
аспе́ктнаму |
аспе́ктнай |
аспе́ктнаму |
аспе́ктным |
| В. |
аспе́ктны (неадуш.) аспе́ктнага (адуш.) |
аспе́ктную |
аспе́ктнае |
аспе́ктныя (неадуш.) аспе́ктных (адуш.) |
| Т. |
аспе́ктным |
аспе́ктнай аспе́ктнаю |
аспе́ктным |
аспе́ктнымі |
| М. |
аспе́ктным |
аспе́ктнай |
аспе́ктным |
аспе́ктных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)