Verbum

драчо́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і дранік.

дроб¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

Кавалачак чаго-н.; драбок.

Д. цукру.

дроб², -у, мн. -ы, -аў, м.

Лік, прадстаўлены ў выглядзе частак адзінкі.

○

Бясконцы дзесятковы дроб — дроб, у запісе якога пасля коскі знаходзіцца бясконцая колькасць лічбаў.

Правільны дроб — дроб, у якім лічнік меншы за назоўнік.

Няправільны дроб — дроб, у якім лічнік большы за назоўнік.

Дзесятковы дроб — дроб, назоўнік якога з’яўляецца цэлай ступенню ліку дзесяць.

|| прым. дро́бавы, -ая, -ае.

дро́бат, -у, М -баце, м.

Дробны стук.

Барабанны д.

дробна... (а таксама драбна...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. дробны, напр.: дробнатаварны, дробнабуржуазны, дробназубчасты, дробназярністы.

дробнабуржуа́зны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да дробнай буржуазіі, уласцівы ёй.

Дробнабуржуазная ідэалогія.

|| наз. дробнабуржуа́знасць, -і, ж.

дробнакалі́берны, -ая, -ае.

Малога калібру.

Дробнакаліберная вінтоўка.

дробнамаянтко́вы, -ая, -ае.

Які валодаў невялікім маёнткам.

Дробнамаянтковае дваранства.

дробнатава́рны, -ая, -ае.

Звязаны з вырабам тавару дробнымі вытворцамі.

Дробнатаварная гаспадарка.

дробнаўла́сніцкі, -ая, -ае.

Які належыць, уласцівы дробным уласнікам.

Дробнаўласніцкія інтарэсы.