ashamed

[əˈʃeɪmd]

adj.

засаро́млены

to be ashamed of something — саро́мецца чаго́

to be ashamed for someone — саро́мецца за каго́

He was ashamed to tell the truth — Яму́ было́ со́рамна сказа́ць пра́ўду

He became ashamed — Яму́ ста́ла со́рамна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

respekteren

vt

1) паважа́ць (каго-н.)

2) выко́нваць (рашэнні); прытры́млівацца (чаго-н.);

inen Beschlss ~ лічы́цца з рашэ́ннем, выко́нваць рашэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

widerrfen

* vt

1) адмяня́ць, скасо́ўваць

2) абвярга́ць (што-н.); адмаўля́цца (ад чаго-н.)

die Belidigung ~ — папрасі́ць прабачэ́ння за абра́зу [знява́гу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wohr

adv

1) адку́ль

~ hast du das? — адку́ль [дзе] ты гэ́та ўзяў?

~ des Wges? — адку́ль ідзе́ш [ідзеце́]?

2) ад чаго́, чаму́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zfahren

* vi (s)

1) (auf A) пад’язджа́ць (да чаго-н.)

2) (auf j-n) разм. накі́двацца (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

umrennen

I mrennen

* vt павалі́ць, пераку́льваць, абаро́чваць (на бягу)

II umrnnen

* vt абабяга́ць, абяга́ць (вакол каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ngewissheit

f -, -en няпэўнасць, невядо́масць

j-n über etw. (A) in ~ lssen* — пакі́нуць каго́-н. недасве́дчаным адно́сна чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uflehnen

1.

vt прыхіля́ць

2.

(sich)

(gegen A)

1) абапіра́цца (локцямі)

2) паўстава́ць (супраць каго-н., чаго-н.), супраціўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usschluss

m -es, -schlüsse выключэ́нне; спарт. дыскваліфіка́цыя

mit ~ von — за выключэ́ннем чаго́-н.

mit ~ der Öffentlichkeit — пры зачы́неных дзвяра́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

avancieren

[-avã'si:-]

1.

паско́рыць рух чаго́-н.

2.

1) vi (s) павыша́цца (у чыне, пасадзе)

2) вайск. ру́хацца напе́рад, наступа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)