асемянё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асемянё́ны асемянё́ная асемянё́нае асемянё́ныя
Р. асемянё́нага асемянё́най
асемянё́нае
асемянё́нага асемянё́ных
Д. асемянё́наму асемянё́най асемянё́наму асемянё́ным
В. асемянё́ны (неадуш.)
асемянё́нага (адуш.)
асемянё́ную асемянё́нае асемянё́ныя (неадуш.)
асемянё́ных (адуш.)
Т. асемянё́ным асемянё́най
асемянё́наю
асемянё́ным асемянё́нымі
М. асемянё́ным асемянё́най асемянё́ным асемянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асемяня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асемяня́льны асемяня́льная асемяня́льнае асемяня́льныя
Р. асемяня́льнага асемяня́льнай
асемяня́льнае
асемяня́льнага асемяня́льных
Д. асемяня́льнаму асемяня́льнай асемяня́льнаму асемяня́льным
В. асемяня́льны (неадуш.)
асемяня́льнага (адуш.)
асемяня́льную асемяня́льнае асемяня́льныя (неадуш.)
асемяня́льных (адуш.)
Т. асемяня́льным асемяня́льнай
асемяня́льнаю
асемяня́льным асемяня́льнымі
М. асемяня́льным асемяня́льнай асемяня́льным асемяня́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асенізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асенізава́ны асенізава́ная асенізава́нае асенізава́ныя
Р. асенізава́нага асенізава́най
асенізава́нае
асенізава́нага асенізава́ных
Д. асенізава́наму асенізава́най асенізава́наму асенізава́ным
В. асенізава́ны (неадуш.)
асенізава́нага (адуш.)
асенізава́ную асенізава́нае асенізава́ныя (неадуш.)
асенізава́ных (адуш.)
Т. асенізава́ным асенізава́най
асенізава́наю
асенізава́ным асенізава́нымі
М. асенізава́ным асенізава́най асенізава́ным асенізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асертары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асертары́чны асертары́чная асертары́чнае асертары́чныя
Р. асертары́чнага асертары́чнай
асертары́чнае
асертары́чнага асертары́чных
Д. асертары́чнаму асертары́чнай асертары́чнаму асертары́чным
В. асертары́чны (неадуш.)
асертары́чнага (адуш.)
асертары́чную асертары́чнае асертары́чныя (неадуш.)
асертары́чных (адуш.)
Т. асертары́чным асертары́чнай
асертары́чнаю
асертары́чным асертары́чнымі
М. асертары́чным асертары́чнай асертары́чным асертары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асерты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асерты́ўны асерты́ўная асерты́ўнае асерты́ўныя
Р. асерты́ўнага асерты́ўнай
асерты́ўнае
асерты́ўнага асерты́ўных
Д. асерты́ўнаму асерты́ўнай асерты́ўнаму асерты́ўным
В. асерты́ўны (неадуш.)
асерты́ўнага (адуш.)
асерты́ўную асерты́ўнае асерты́ўныя (неадуш.)
асерты́ўных (адуш.)
Т. асерты́ўным асерты́ўнай
асерты́ўнаю
асерты́ўным асерты́ўнымі
М. асерты́ўным асерты́ўнай асерты́ўным асерты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асігнава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асігнава́ны асігнава́ная асігнава́нае асігнава́ныя
Р. асігнава́нага асігнава́най
асігнава́нае
асігнава́нага асігнава́ных
Д. асігнава́наму асігнава́най асігнава́наму асігнава́ным
В. асігнава́ны (неадуш.)
асігнава́нага (адуш.)
асігнава́ную асігнава́нае асігнава́ныя (неадуш.)
асігнава́ных (адуш.)
Т. асігнава́ным асігнава́най
асігнава́наю
асігнава́ным асігнава́нымі
М. асігнава́ным асігнава́най асігнава́ным асігнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асімілява́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асімілява́ны асімілява́ная асімілява́нае асімілява́ныя
Р. асімілява́нага асімілява́най
асімілява́нае
асімілява́нага асімілява́ных
Д. асімілява́наму асімілява́най асімілява́наму асімілява́ным
В. асімілява́ны (неадуш.)
асімілява́нага (адуш.)
асімілява́ную асімілява́нае асімілява́ныя (неадуш.)
асімілява́ных (адуш.)
Т. асімілява́ным асімілява́най
асімілява́наю
асімілява́ным асімілява́нымі
М. асімілява́ным асімілява́най асімілява́ным асімілява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асінто́рфскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асінто́рфскі асінто́рфская асінто́рфскае асінто́рфскія
Р. асінто́рфскага асінто́рфскай
асінто́рфскае
асінто́рфскага асінто́рфскіх
Д. асінто́рфскаму асінто́рфскай асінто́рфскаму асінто́рфскім
В. асінто́рфскі (неадуш.)
асінто́рфскага (адуш.)
асінто́рфскую асінто́рфскае асінто́рфскія (неадуш.)
асінто́рфскіх (адуш.)
Т. асінто́рфскім асінто́рфскай
асінто́рфскаю
асінто́рфскім асінто́рфскімі
М. асінто́рфскім асінто́рфскай асінто́рфскім асінто́рфскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асі́ны асі́ная асі́нае асі́ныя
Р. асі́нага асі́най
асі́нае
асі́нага асі́ных
Д. асі́наму асі́най асі́наму асі́ным
В. асі́ны (неадуш.)
асі́нага (адуш.)
асі́ную асі́нае асі́ныя (неадуш.)
асі́ных (адуш.)
Т. асі́ным асі́най
асі́наю
асі́ным асі́нымі
М. асі́ным асі́най асі́ным асі́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асі́павіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асі́павіцкі асі́павіцкая асі́павіцкае асі́павіцкія
Р. асі́павіцкага асі́павіцкай
асі́павіцкае
асі́павіцкага асі́павіцкіх
Д. асі́павіцкаму асі́павіцкай асі́павіцкаму асі́павіцкім
В. асі́павіцкі (неадуш.)
асі́павіцкага (адуш.)
асі́павіцкую асі́павіцкае асі́павіцкія (неадуш.)
асі́павіцкіх (адуш.)
Т. асі́павіцкім асі́павіцкай
асі́павіцкаю
асі́павіцкім асі́павіцкімі
М. асі́павіцкім асі́павіцкай асі́павіцкім асі́павіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)