асемянё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асемянё́ны |
асемянё́ная |
асемянё́нае |
асемянё́ныя |
| Р. |
асемянё́нага |
асемянё́най асемянё́нае |
асемянё́нага |
асемянё́ных |
| Д. |
асемянё́наму |
асемянё́най |
асемянё́наму |
асемянё́ным |
| В. |
асемянё́ны (неадуш.) асемянё́нага (адуш.) |
асемянё́ную |
асемянё́нае |
асемянё́ныя (неадуш.) асемянё́ных (адуш.) |
| Т. |
асемянё́ным |
асемянё́най асемянё́наю |
асемянё́ным |
асемянё́нымі |
| М. |
асемянё́ным |
асемянё́най |
асемянё́ным |
асемянё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асемяня́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асемяня́льны |
асемяня́льная |
асемяня́льнае |
асемяня́льныя |
| Р. |
асемяня́льнага |
асемяня́льнай асемяня́льнае |
асемяня́льнага |
асемяня́льных |
| Д. |
асемяня́льнаму |
асемяня́льнай |
асемяня́льнаму |
асемяня́льным |
| В. |
асемяня́льны (неадуш.) асемяня́льнага (адуш.) |
асемяня́льную |
асемяня́льнае |
асемяня́льныя (неадуш.) асемяня́льных (адуш.) |
| Т. |
асемяня́льным |
асемяня́льнай асемяня́льнаю |
асемяня́льным |
асемяня́льнымі |
| М. |
асемяня́льным |
асемяня́льнай |
асемяня́льным |
асемяня́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асенізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асенізава́ны |
асенізава́ная |
асенізава́нае |
асенізава́ныя |
| Р. |
асенізава́нага |
асенізава́най асенізава́нае |
асенізава́нага |
асенізава́ных |
| Д. |
асенізава́наму |
асенізава́най |
асенізава́наму |
асенізава́ным |
| В. |
асенізава́ны (неадуш.) асенізава́нага (адуш.) |
асенізава́ную |
асенізава́нае |
асенізава́ныя (неадуш.) асенізава́ных (адуш.) |
| Т. |
асенізава́ным |
асенізава́най асенізава́наю |
асенізава́ным |
асенізава́нымі |
| М. |
асенізава́ным |
асенізава́най |
асенізава́ным |
асенізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асертары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асертары́чны |
асертары́чная |
асертары́чнае |
асертары́чныя |
| Р. |
асертары́чнага |
асертары́чнай асертары́чнае |
асертары́чнага |
асертары́чных |
| Д. |
асертары́чнаму |
асертары́чнай |
асертары́чнаму |
асертары́чным |
| В. |
асертары́чны (неадуш.) асертары́чнага (адуш.) |
асертары́чную |
асертары́чнае |
асертары́чныя (неадуш.) асертары́чных (адуш.) |
| Т. |
асертары́чным |
асертары́чнай асертары́чнаю |
асертары́чным |
асертары́чнымі |
| М. |
асертары́чным |
асертары́чнай |
асертары́чным |
асертары́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асерты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асерты́ўны |
асерты́ўная |
асерты́ўнае |
асерты́ўныя |
| Р. |
асерты́ўнага |
асерты́ўнай асерты́ўнае |
асерты́ўнага |
асерты́ўных |
| Д. |
асерты́ўнаму |
асерты́ўнай |
асерты́ўнаму |
асерты́ўным |
| В. |
асерты́ўны (неадуш.) асерты́ўнага (адуш.) |
асерты́ўную |
асерты́ўнае |
асерты́ўныя (неадуш.) асерты́ўных (адуш.) |
| Т. |
асерты́ўным |
асерты́ўнай асерты́ўнаю |
асерты́ўным |
асерты́ўнымі |
| М. |
асерты́ўным |
асерты́ўнай |
асерты́ўным |
асерты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асігнава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асігнава́ны |
асігнава́ная |
асігнава́нае |
асігнава́ныя |
| Р. |
асігнава́нага |
асігнава́най асігнава́нае |
асігнава́нага |
асігнава́ных |
| Д. |
асігнава́наму |
асігнава́най |
асігнава́наму |
асігнава́ным |
| В. |
асігнава́ны (неадуш.) асігнава́нага (адуш.) |
асігнава́ную |
асігнава́нае |
асігнава́ныя (неадуш.) асігнава́ных (адуш.) |
| Т. |
асігнава́ным |
асігнава́най асігнава́наю |
асігнава́ным |
асігнава́нымі |
| М. |
асігнава́ным |
асігнава́най |
асігнава́ным |
асігнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асімілява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асімілява́ны |
асімілява́ная |
асімілява́нае |
асімілява́ныя |
| Р. |
асімілява́нага |
асімілява́най асімілява́нае |
асімілява́нага |
асімілява́ных |
| Д. |
асімілява́наму |
асімілява́най |
асімілява́наму |
асімілява́ным |
| В. |
асімілява́ны (неадуш.) асімілява́нага (адуш.) |
асімілява́ную |
асімілява́нае |
асімілява́ныя (неадуш.) асімілява́ных (адуш.) |
| Т. |
асімілява́ным |
асімілява́най асімілява́наю |
асімілява́ным |
асімілява́нымі |
| М. |
асімілява́ным |
асімілява́най |
асімілява́ным |
асімілява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асінто́рфскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асінто́рфскі |
асінто́рфская |
асінто́рфскае |
асінто́рфскія |
| Р. |
асінто́рфскага |
асінто́рфскай асінто́рфскае |
асінто́рфскага |
асінто́рфскіх |
| Д. |
асінто́рфскаму |
асінто́рфскай |
асінто́рфскаму |
асінто́рфскім |
| В. |
асінто́рфскі (неадуш.) асінто́рфскага (адуш.) |
асінто́рфскую |
асінто́рфскае |
асінто́рфскія (неадуш.) асінто́рфскіх (адуш.) |
| Т. |
асінто́рфскім |
асінто́рфскай асінто́рфскаю |
асінто́рфскім |
асінто́рфскімі |
| М. |
асінто́рфскім |
асінто́рфскай |
асінто́рфскім |
асінто́рфскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асі́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асі́ны |
асі́ная |
асі́нае |
асі́ныя |
| Р. |
асі́нага |
асі́най асі́нае |
асі́нага |
асі́ных |
| Д. |
асі́наму |
асі́най |
асі́наму |
асі́ным |
| В. |
асі́ны (неадуш.) асі́нага (адуш.) |
асі́ную |
асі́нае |
асі́ныя (неадуш.) асі́ных (адуш.) |
| Т. |
асі́ным |
асі́най асі́наю |
асі́ным |
асі́нымі |
| М. |
асі́ным |
асі́най |
асі́ным |
асі́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асі́павіцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асі́павіцкі |
асі́павіцкая |
асі́павіцкае |
асі́павіцкія |
| Р. |
асі́павіцкага |
асі́павіцкай асі́павіцкае |
асі́павіцкага |
асі́павіцкіх |
| Д. |
асі́павіцкаму |
асі́павіцкай |
асі́павіцкаму |
асі́павіцкім |
| В. |
асі́павіцкі (неадуш.) асі́павіцкага (адуш.) |
асі́павіцкую |
асі́павіцкае |
асі́павіцкія (неадуш.) асі́павіцкіх (адуш.) |
| Т. |
асі́павіцкім |
асі́павіцкай асі́павіцкаю |
асі́павіцкім |
асі́павіцкімі |
| М. |
асі́павіцкім |
асі́павіцкай |
асі́павіцкім |
асі́павіцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)