фіна́льны в разн. знач. фина́льный;

~ная сустрэ́ча — спорт. фина́льная встре́ча;

ф. ако́рд — муз. фина́льный акко́рд;

ф. разлі́к — эк. фина́льный расчёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гре́бля ж.

1. спорт. веслава́нне, -ння ср.;

2. обл. (сена) грэ́бля, -лі ж.;

3. обл. (плотина, насыпь) грэ́бля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

боро́ться

1. змага́цца;

боро́ться за мир змага́цца за мір;

2. спорт. баро́цца; (меряться силами друг с другом — ещё) ду́жацца, барука́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

схі́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак.

Разм.

1. Не трапіць у цэль, прамахнуцца. Першы стрэл жандара немінуча зваліў бы каня, і першы стрэл мог быць смяротны для яго, Мусатава, калі ў адказ грымнуць пісталеты ворага. Гэты не схібіць. Караткевіч. А я ўсё-такі не ведаў, ці насмерць забіў таго гада. А мо толькі параніў? Вельмі ж хваляваўся, рука магла схібіць. Сабаленка. [Лапецька:] — Паляванне — спорт для маладых і дужых. Дык не,.. [дзядзька Ціхон] яшчэ поўзае, пнецца давесці, што яго вока не схібіць. Паслядовіч.

2. перан. Зрабіць промах; памыліцца. [Зайчык] насцярожыўся, падрыхтаваўся, каб не схібіць, не пралічыцца. Мележ. У свядомасці цюкнула думка, што схібіць цяпер нельга інакш яны абодва загінуць. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зае́зд, -ду м.

1. (действие) зае́зд;

2. спорт. зае́зд;

у пе́ршым ~дзе ўдзе́льнічаюць тры кані́ — в пе́рвом зае́зде уча́ствуют три ло́шади

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гребно́й

1. спорт. вясля́рны;

2. (приводимый в движение вёслами) вёславы;

гребно́е су́дно вёславае су́дна;

3. тех. грабны́;

гребной винт грабны́ вінт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

разделе́ние ср. раздзяле́нне, -ння ср., раздзе́л, -лу м.; падзе́л, -лу м.;

разделе́ние труда́ падзе́л пра́цы;

по разделе́ниям воен., спорт. па раздзяле́ннях;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

захапле́нне, ‑я, н.

1. Незвычайны ўздым пачуццяў, найвышэйшае задавальненне чым‑н. Быць у захапленні ад канцэрта. □ Пятро расплюшчыў вочы, глянуў і анямеў ад захаплення:.. убранне так пасавала да [Сашы] што яна здавалася казачна прыгожай. Шамякін.

2. Усхваляванасць, запал, натхненне. Дзеду Талашу хочацца ведаць, аб чым гавораць [Крулеўскі і Бусыга] з такім захапленнем, што і не заўважаюць яго. Колас. Студэнтачка, амаль падлетак, з захапленнем у вялікіх вачах, па-дзіцячы натхнёна чытае на польскай мове — купалаўскае.. «Я не паэт»... Брыль.

3. Павышаны інтарэс да чаго‑н.; любімы занятак каго‑н. Захапленне тэатрам. □ Адным з многіх захапленняў Сяргея Аляксандравіча быў спорт. Лобан.

4. Улюбёнасць у каго‑н. [Міхаіл Палікарпавіч] здольны быў лёгка захапіцца, і кожнае захапленне здавалася яму мацнейшым, чым папярэдняе. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ох, выкл.

1. Выражае спалох, боль, адчуванне палёгкі і пад. [Маці:] — Ох, і стамілася я за дзень, Толік!.. Пакуль з гаспадаркай управілася ды грубку распаліла, і час непрыкметна прайшоў... Каршукоў. — Ох, божухна мой, божухна, — ніяк не магла маці дрыжачымі ад страху рукамі зашпіліць апошні гузік у .. [Лёнькі] на грудзях. Капыловіч.

2. Ужываецца пры выказванні, якое мае адценне шкадавання, незадавальнення і пад. Ох, паплыў бы я, здаецца, Хмаркі, разам з вамі, Каб на вёску сваю глянуць Нуднымі вачамі. Колас. — Ох, і не любіце вы, дзядзя Міша, спорт! — дакорліва ківаў галавою Смаляк. Паслядовіч. // Ужываецца пры выражэнні здзіўлення, захаплення і пад. Ох, суседка ж у мяне, Дайце ж, людзі, рады! Глянеш — сэрца растае, А я ж ёй не рады. Русак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаку́н, -на́ м.

1. скаку́н;

данскі́ с. — донско́й скаку́н;

2. зоол. скаку́н;

падсяме́йства ~но́ў — подсеме́йство скакуно́в;

3. спорт. прыгу́н;

4. разг. плясу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)