сахары́н

(ням. Saccharin, ад гр. sakchar = цукар)

арганічнае злучэнне, белае крышталічнае вельмі салодкае рэчыва; сурагат цукру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хіт

(англ. hit = удача, поспех)

вельмі модная песня, спектакль, фільм, кніга і г.д., што карыстаюцца поспехам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АПАБІЯСФЕ́РА

(ад апа... + біясфера),

слаі атмасферы (вышэй за 60—80 км), у якія ніколі, нават выпадкова, натуральным шляхам не падымаюцца жывыя арганізмы і куды біягенныя рэчывы заносяцца толькі ў вельмі невял. колькасці. Структурная частка мегабіясферы.

т. 1, с. 411

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мелама́н, ‑а, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрацэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з вельмі малой, недаразвітай галавой.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мярзля́к, мерзляка, м.

Разм. Чалавек, вельмі адчувальны да холаду, марозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Разм. Вельмі знясіліць, намучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перажаўці́ць, ‑жаўчу, ‑жоўціш, ‑жоўціць; зак., што.

Разм. Зрабіць вельмі жоўтым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасіні́цца, ‑сініцца; зак.

Стаць вельмі сінім. Перасініліся настольнікі. Перасініліся ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ксі-спадні́ца, ‑ы, ж.

Вельмі доўгая спадніца; проціл. міні-спадніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)