до́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Вуда для лоўлі рыбы са дна вадаёма.

Ставіць донкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

донкіхо́т, -а, Мо́це, мн. -ы, -аў, м.

Фантазёр, які самаадцана змагаецца за адцягненыя ідэалы дабра.

Ці мала яшчэ сустракаецца донкіхотаў.

|| прым. донкіхо́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

донкіхо́тнічаць, -чаю, -чаеш, -чае; незак.

Паводзіць сябе як донкіхот.

|| наз. донкіхо́цтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́пінг, -у, мн. -і, -аў, м.

Сродак, які стымулюе фізічную і нервовую дзейнасць чалавека на кароткі час.

|| прым. до́пінгавы, -ая, -ае.

Д. кантроль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Паведамленне, карэспандэнцыя (у 3 знач.), нататка ў газету, часопіс і пад.

Селькараўскі д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́пуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Права на ўваход, доступ куды-н.

Мець д. у лабараторыю.

Д. да хворага.

2. Гранічна дапушчальнае адхіленне ад патрэбнага памеру пры вырабе чаго-н. (спец.).

|| прым. дапускны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́пыт, -у, М -пыце, мн. -ы, -аў, м.

1. Апытанне следчым абвінавачанага, сведкі пры высвятленні абставін справы, злачынства.

Д. вёў следчы.

2. Падрабязнае настойлівае распытванне (разм.).

Мне ўчынілі сапраўдны д.

|| прым. до́пытны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́раны, -ая, -ае.

Атрыманы ў якасці падарунка; падораны.

Доранаму каню ў зубы не глядзяць (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́света, прысл.

На світанні.

Устаў яшчэ д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́світак, -тку, м.

Пара, калі пачынае світаць, перад світаннем.

На досвітку ўсталі рыбакі.

|| прым. до́світкавы, -ая, -ае і до́світны, -ая, -ае (разм.).

Досвіткавая цішыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)