Verbum

расчарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак., у кім-чым.

Зведаць расчараванне.

Р. ў выніках працы.

|| незак. расчаро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

скра́баць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Скрабучы, драпаючы чым-н., рабіць шум.

У запечку скрабае мыш.

|| наз. скра́банне, -я, н.

удзе́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўдзельнічае ў чым-н.

У. спаборніцтваў.

|| ж. удзе́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

франдзёрства, -а, н. (кніжн.).

Незадаволенасць кім-, чым-н., якая выяўляецца ў імкненні супярэчыць каму-, чаму-н., крытыкаваць каго-, што-н.

цы́пель, -я, мн. -і, -яў, м.

Востры, у форме кліна выступ на чым-н.

Ц. ключа.

|| прым. цы́пельны, -ая, -ае.

шпурля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак., чым (разм.).

Тое, што і кідацца (у 1 знач.).

Ш. снежкамі.

|| наз. шпурля́нне, -я, н.

эмаліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. эмаліраваць.

2. Слой эмалі (у 1 знач.) на чым-н.

Няякасная э.