Vórlauf

m -(e)s, -läufe

1) паступа́льны рух

2) тэх. пярэ́дні ход

3) спарт. забе́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vorüber=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух міма чаго-н.: vorüberfahren* прае́хаць мі́ма, (пра)міна́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пульс, ‑у, м.

1. Хвалепадобны рытмічны рух сценак крывяносных сасудаў, які выклікаецца выштурхваннем крыві з сэрца. У нейкі крытычны момант у .. [парадзіхі] пасінелі пазногці і пульс упаў да мінімуму. Шамякін. // Месца, дзе адчуваецца, намацваецца гэты рух. Нахіліўшыся над хворай, Аліса Іванаўна ўзяла яе руку, намацала пульс. Марціновіч.

2. перан.; чаго або які. Рытм, тэмп чаго‑н. (жыцця, дзейнасці і г. д.). З надыходам вечара пульс жыцця на аэрадроме не толькі не сцішаўся, але яшчэ і пачынаў біцца хутчэй. Шахавец. Сюды сыходзіліся ўсе ніці ад дзеючых часцей і злучэнняў фронту, і тут асабліва поўна адчуваўся баявы пульс вайны. Дудо.

[Ад лац. pulsus — штуршок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

regress

1. [rɪˈgres]

v.i.

1) ру́хацца наза́д

2) занепада́ць, ісьці́ да ўпа́дку

2. [ˈri:gres]

n.

1) рух наза́д, рэгрэ́с -у m

2) заняпа́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няро́ўны úneben, úngleichmäßig; nicht glatt (шурпаты); schief, krumm, nicht geráde (крывы – пра лініі); únregelmäßig, abrúpt (пра дыханне, рух);

няро́ўная даро́га hólp(e)riger Weg;

няро́ўны пульс únregelmäßiger Puls

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бо́йкі behänd(e), lébhaft, gewándt; fíndig, schlágfertig (вынаходлівы); belébt, rége (ажыўлены);

бо́йкая ву́ліца belébte Stráße;

бо́йкі рух réger Verkéhr;

бо́йкае ме́сца ein belébter Ort;

бо́йкі га́ндаль réger Hándel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інтыфа́да

(ар. intifada = літар. вытрасанне)

рух арабскага супраціўлення на занятых Ізраілем тэрыторыях Палестыны, які ўзнік у канцы 80-х гадоў XX ст.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Мугава ’кадола — вяроўка (каля 250 м), якая прыводзіць невад у рух’ (лепел., Браім). Польск. muga ’тс’, славен. múga паласа, смуга, лінія’. Роднаснае да смуга (гл.). Параўн. лат. smaugs ’тонкі, стройны’, літ. susmáugti ’зацягнуць, зацягваць, сцягваць’, ст.-ісл. smeygja ’прыціскаць, нацягваць’, ст.-грэч. μυχός ’самае аддаленае месца (заліва)’ (Фрэнкель, 841; Бязлай, 2, 205).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Супэнду, спэнду ’з перапуду, з перапалоху’ (Кал.). Адаптаваны паланізм, параўн. польск. z pędu ’сходу, адразу’, дыял. spęd ’зручны выпадак, смеласць’, што да pęd ’рух, бег, імпэт’. Відаць, недакладнае тлумачэнне, хутчэй ’адразу, не марудзячы’: не ўспела супэнду дзяўчына бацьку адказ даць, на што, магчыма, паўплывала збліжэнне з генетычна тоесным пуд ’страх, перапалох’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дрэ́йф

(рус. дрэйф, ад гал. drijven = плаваць)

1) адхіленне судна ад курсу пад уздзеяннем ветру або цячэння;

2) рух ільдоў, суднаў, выкліканы ветрам, цячэннем;

легчы ў д. — расставіць парусы судна так, каб яны не ўплывалі на яго рух;

3) павольнае перамяшчэнне мацерыкоў у гарызантальным напрамку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)