аско́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Тое, што і аскепак.

Асколкі шкла.

А. мінулага (перан.).

|| прым. аско́лачны, -ая, -ае.

Асколачная бомба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ахаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Стаць халодным, астыць.

Вар ахаладзеў.

2. перан. Стаць абыякавым, больш спакойным.

Ахаладзеў запал і рашучасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бацы́ла, -ы, мн. -ы, -цы́л, ж.

Хваробатворная бактэрыя, якая мае форму палачкі.

Туберкулёзная б.

Б. ўтрыманства (перан.).

|| прым. бацы́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

без’язы́кі, -ая, -ае.

1. Які не валодае мовай, нямы.

2. перан. Які не ўмее добра, свабодна гаварыць.

|| наз. без’язы́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бясхма́рны, -ая, -ае.

1. Без хмар, ясны.

Бясхмарнае неба.

2. перан. Нічым не азмрочаны, шчаслівы.

Бясхмарнае жыццё.

|| наз. бясхма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ако́вы, ако́ў.

1. (уст.). Кайданы.

2. перан., чаго і якія. Тое, што скоўвае, абмяжоўвае, звязвае дзейнасць (высок.).

А. рабства.

А. цяжкія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апусто́шаны, -ая, -ае.

1. Спустошаны.

Апустошаная зямля.

2. перан. Пазбаўлены маральных сіл, унутранага, духоўнага зместу.

Апустошаная душа.

|| наз. апусто́шанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адгамані́ць, -маню́, -мо́ніш, -мо́ніць; зак.

1. Скончыць гамонку, перастаць гаманіць.

Адгаманілі дзядзькі і разышліся.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Усё прайшло, адгаманіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кіпу́чы, -ая, -ае.

1. Бурлівы, пеністы.

К. вадаспад.

2. перан. Напружаны, дзейны.

Кіпучая дзейнасць.

|| наз. кіпу́часць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ко́мік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Акцёр, які выконвае камічныя ролі.

2. перан. Чалавек, які ўмее смяшыць, весяліць іншых (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)