znać dobrze norweski — добра ведаць нарвежскую мову
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
заме́жны
1.áusländisch, Áuslands-;
заме́жная мо́ва Frémdsprache f -, -n;
2. (у дачыненні да палітыкі) áuswärtig, Áußen-;
міні́стр заме́жных спраў Miníster für áuswärtige Ángelegenheiten, Áußenminister m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Latin
[ˈlætən]1.
n.
лаці́нская мо́ва, лаці́на f.
2.
adj.
1) лаці́нскі
Latin peoples — рама́нскія наро́ды
2) ры́ма-каталі́цкі
3) лаці́наамэрыка́нскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АРША́НСКАЯ ЖАНО́ЧАЯ НАСТА́ЎНІЦКАЯ СЕМІНА́РЫЯ.
Існавала ў Оршы ў 1911—19. Рыхтавала настаўніц пач.нар. вучылішчаў. Тэрмін навучання 4 гады. Мела падрыхтоўчы клас і ўзорнае пач. вучылішча, у якім семінарысткі праходзілі практыку. Навучалася 113 выхаванак (1914). Выкладаліся: Закон Божы, рус.мова і л-ра, царк.-слав.мова, педагогіка, псіхалогія, матэматыка, гісторыя, геаграфія, прыродазнаўства, фізіка, графічныя мастацтвы (чыстапісанне, маляванне, чарчэнне), методыка навуч. прадметаў, ручная праца, рукадзелле, спевы, музыка, сельская гаспадарка, фізічныя практыкаванні і інш. У ліп. 1917 семінарыя рэарганізавана ў сярэднюю пед.навуч. ўстанову для асоб абодвух полаў. З 1918 рыхтавала выкладчыкаў для 1-й ступені адзінай прац. школы. У 1919 пераўтворана ў 3-гадовыя пед. курсы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЭ́ЙСІК
(англ. basic),
мова праграмавання высокага ўзроўню, якая арыентавана на дыялогавую работу з ЭВМ. Уваходзіць у склад матэм. забеспячэння большасці мікраЭВМ. Прызначаны для складання праграм рашэння навук.-тэхн. задач. Мае просты сінтаксіс, што забяспечвае выкарыстанне яго непрафесійнымі праграмістамі — інжынерамі, вучонымі, студэнтамі і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прамо́ва1, ‑ы, ж.
Публічнае выступленне. Гаварыць прамовы на публічных вечарах я быў не дужа які майстар і ахвотнік.Сабаленка.Госці дружна заапладзіравалі, вітаючы прамову Івана Кузьміча.Каршукоў.
прамо́ва2, ‑ы, ж.
У параўнальна-гістарычным мовазнаўстве — не засведчаная пісьмовымі помнікамі, рэканструяваная мова, у выніку распаду якой узніклі сучасныя жывыя або засведчаныя пісьменнасцю мёртвыя роднасныя мовы. Індаеўрапейская прамова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыта́ч, ‑а, м.
1. Той, хто чытае якія‑н. творы, да каго звернуты творы пісьменнасці. Мова і стыль — гэта тыя формы, у якіх падаецца чытачу думка твора.Чорны.«А дні ідуць» — кніга, высока ацэненая друкам і па заслугах прынятая чытачом.«Полымя».
2. Наведвальнік, абанент грамадскай бібліятэкі, чытальні. Звыш дзевяці тысяч чытачоў абслугоўвае Мінская бібліятэка № 10.«ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kíndermund
m -(e)s, -münder
1) дзіця́чы рот
◊ ~ tut Wáhrheit kund — ≅ дзіця́ не хлу́сіць
2) m -(e)s дзіця́чая мо́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ánweisung
f -, -en
1) указа́нне, настаўле́нне; інстру́кцыя
2) пераво́д; óрдэр
3) выдзяле́нне (чаго-н.)
4) камп. кама́нда (мова кіравання заданнем)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Го́лас ’голас’ (БРС). Рус.го́лос, укр.го́лос, польск.głos, чэш.hlas, серб.-харв.гла̑с, балг.гласът. Прасл.*golsъ; утварэнне на ‑s‑ ад кораня *gol‑ (параўн. слав.*gol‑gol‑ati ’гаварыць’, *gol‑gotъ ’слова, мова’), магчыма, гукапераймальнага характару. Гл. Фасмер, 1, 431; Слаўскі, 1, 292; Трубачоў, Эт. сл., 6, 219–220.