Verbum

звышцвёрды, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца вельмі вялікай цвёрдасцю. Звышцвёрдыя сплавы.

злая́касны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі шкодны, небяспечны для жыцця. Злаякасная пухліна.

ма́ксі-спадні́ца, ‑ы, ж.

Вельмі доўгая спадніца; проціл. міні-спадніца.

мелама́н, ‑а, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

мікрацэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з вельмі малой, недаразвітай галавой.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і kephalē — галава.]

мярзля́к, мерзляка, м.

Разм. Чалавек, вельмі адчувальны да холаду, марозу.

намардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Разм. Вельмі знясіліць, намучыць.

перажаўці́ць, ‑жаўчу, ‑жоўціш, ‑жоўціць; зак., што.

Разм. Зрабіць вельмі жоўтым.

перасіні́цца, ‑сініцца; зак.

Стаць вельмі сінім. Перасініліся настольнікі. Перасініліся ніткі.

сухарэ́бры, ‑ая, ‑ае.

Кашчавы, з рэбрамі, якія вытаркаюцца; вельмі худы.