сухамя́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Разм. Сухая яда без чаго‑н. гарачага або вадкага. На другі і трэці дзень — адна сухамятка. Што знойдзе Валодзька сам у буфеце, тое і з’есць. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцеражо́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сцерагчы.

2. у знач. прым. Такі, якога ахоўваюць, засцерагаюць ад каго‑, чаго‑н. / у знач. наз. сцеражо́ны, ‑ага, м. Сцеражонага і бог сцеражэ. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпрацэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складае тры працэнты чаго‑н. Трохпрацэнтны даход.

2. Які прыносіць, дае прыбытак, роўны тром працэнтам. Трохпрацэнтная пазыка.

3. Які ўтрымлівае тры працэнты якога‑н. рэчыва. Трохпрацэнтная кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Упірацца ў што‑н., даставаць да чаго‑н. Толькі калі нос лодкі тыркаецца ў бераг, каза выскоквае на зямлю і спрытна ўзбіраецца па абрыве ўверх. Каршукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увасса́ць, увассу, увассеш, увассе; увассём, увассяце; пр. увассаў, ‑ссала; зак., што і чаго.

Ссучы, усмактаць пекаторую колькасць. Увассала цяля трохі малака.

•••

Увассаць з малаком (мацеры) — засвоіць, успрыняць з ранняга ўзросту, з дзяцінства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улажэ́нне, ‑я, н.

1. Дадатковая рэч (звычайна каштоўная), уложаная ўнутр чаго‑н. Бандэроль без недазволеных улажэнняў. Пакет з улажэннем.

2. Уст. Звод, збор законаў, пастаноў. Улажэнне аб пакараннях. Саборнае ўлажэнне 1649 года.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фесто́н, ‑у, м.

1. Адзін з выступаў (круглай або зубчастай формы), якімі аблямоўваюцца, абшываюцца краі чаго‑н. (сукенкі, фіранкі, заслоны).

2. У архітэктуры — ляпная аздоба ў выглядзе зубчастага або хвалістага ўзору, гірлянды.

[Фр. feston.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́глі-мі́глі, фігляў-мігляў; адз. няма.

Разм. Жарты, хітрыкі, махінацыі, якія пускаюцца ў ход для дасягнення чаго‑н. У Пшыбыльскага Іцка за парабка з год працуе, фіглі-міглі яму рабіць пасабляе. Шынклер.

[Ад польск. figle-migle — жарты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blow1 [bləʊ] n.

1. уда́р;

at a blow адны́м ма́хам, адра́зу;

exchange blows бі́цца;

rain blows upon smb. асы́паць каго́-н. гра́дам уда́раў;

land/strike a blow нане́сці ўда́р

2. уда́р (лёсу), няшча́сце

come to blows (over smth.) пача́ць бі́цца (з-за чаго́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

coax [kəʊks] v.

1. угаво́рваць, упро́шваць (каго-н. зрабіць што-н.); ула́шчваць

2. ліслі́віць, дабіва́цца (чаго-н.) з дапамо́гай ліслі́васці або́ ла́скі;

coax a secret out of smb. вы́пытаць у каго́-н. сакрэ́т;

coax smb. out of his money вы́маніць, вы́мантачыць у каго́-н. гро́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)