Verbum

пераме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Спец. Сумесь розных відаў і гатункаў тэкстыльнай сыравіны для атрымання рознагатунковай пражы.

пескамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

Прыстасаванне для ачысткі пяску ад гліны і іншых прымесей шляхам прамывання вадой.

прыстасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыстасавання, з’яўляецца прыстасаваннем, служыць для прыстасавання. Прыстасавальныя ўласцівасці. Прыстасавальны працэс. Прыстасавальныя змены. Прыстасавальная афарбоўка.

прэзерваты́ў, ‑тыва, м.

1. Уст. Засцерагальны сродак ад чаго‑н.

2. Прыстасаванне, якое прымяняецца для засцеражэння ад цяжарнасці і венерычных хвароб.

[Ад лац. praeservare — папярэджваць, засцерагаць.]

псеўдапо́дыі, ‑ый; адз. псеўдаподыя, ‑і, ж.

Часовыя тонкія адросткі пратаплазмы, якія выпускаюцца целам шматлікіх прасцейшых жывёлін для перамяшчэння і захоплівання ежы.

[Ад грэч. pseudes — выдуманы і pous (podos) — нага.]

пыласо́с, ‑а, м.

Апарат для ачышчэння ад пылу памяшканняў, адзення, мэблі і пад. У калідоры правадніца пыласосам чысціла дывановую дарожку. Хомчанка.

радыётэлефо́н, ‑а, м.

Сукупнасць перадавальнай і прыемнай апаратуры для тэлефоннай сувязі па радыё. [Пашка:] — Васіль Макаравіч, вас выклікае к радыётэлефону Масква. Шчарбатаў.

раскі́двальнік, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца раскідваннем чаго‑н. Раскідвальнік сена.

2. Прыстасаванне для раскідвання чаго‑н. Механічны раскідвальнік угнаенняў.

ратава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ратавання, выратавання каго‑, чаго‑н. Ратавальны круг. Ратавальныя сродкі. □ — Хутчэй ратавальную лодку! — пачуўся ўсхваляваны голас. Лынькоў.

рудні́к, ‑а, м.

Сістэма збудаванняў для здабычы карысных выкапняў, а таксама горнапрамысловае прадпрыемства, якое ажыццяўляе гэтую здабычу. Залатыя руднікі. Медныя руднікі.