прывадны́, ‑ая, ‑ое.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывадны́, ‑ая, ‑ое.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псамі́ты, ‑аў;
[Ад грэч. psammítēs — пясчаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёперахва́т, ‑у,
1. Прыём і запіс радыёперадач праціўніка як від разведкі.
2. Звесткі, атрыманыя ў выніку прыёму радыёперадач праціўніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́йсмус, ‑а,
[Ням. Reißmaß.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́йтынг, ‑а,
[Англ. rating — ацэнка, клас, разрад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэктыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэкупера́цыя, ‑і,
[Ад лац. recuperatio — атрыманне зноў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакра́льны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салярыза́цыя, ‑і,
1. Абпраменьванне сонцам (звычайна з лекавымі мэтамі).
2.
[Ад лац. solaris — сонечны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінантро́пны, ‑ая, ‑ае.
[Грэч. syn — разам, сумесна і ántrōpos — чалавек.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)