Сілітава́ць ‘спяшацца’ (Касп.). Ад *сіліць (гл.) < сіла з суф. дзеяслова незак. трыв. ‑ав‑. Менш верагодна ад сёлета (гл.) з дыялектнай фанетыкай, г. зн. ‘зрабіць яшчэ ў гэтым годзе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

захму́рыць ​1, ‑рыць; зак., што.

Зрабіць хмурным.

захму́рыць ​2, ‑рыць; безас. зак.

Пачаць хмурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зблазнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

Сказаць або зрабіць што‑н. несур’ёзна, безразважна, па-блазенску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збры́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Зрабіць брыдкім, агідным. Збрыдзіць твар грымам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змуці́ць, змучу, змуціш, змуціць; зак., што.

Узбоўтваючы, зрабіць мутным; замуціць (пра вадкасці). Змуціць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знараві́ць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; зак., каго.

Разм. Зрабіць наравістым, упартым. Знаравіць каня. Знаравіць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Падсушваючы на сонцы, паветры, зрабіць вяленым. Завяліць тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гаціць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак., што.

Зрабіць гаць на чым‑н. Выгаціць дарогу бярвеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́слізгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зрабіць слізкім, коўзкім; выкаўзаць. Выслізгаць брук. Выслізгаць сцежку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) актывацыю чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)