1. рэгістрава́ць, фіксава́ць; пратакалі́раваць; зано́сіць у спіс/рэе́стр;
record the days’ events запіса́ць падзе́і дня;
The expedition recorded over 500 new species of plants. Экспедыцыя зарэгістравала звыш 500 новых відаў раслін.
2. запі́сваць на плёнку/пласці́нку і да т.п.;
The gramophone has recorded his voice. Яго голас запісаны на грамафонную пласцінку.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Звіне́ць ’утвараць металічны гук’. Рус.звенеть, укр.дзвеніти, звеніти, палаб.znane ’звініць’ (3 ас.), славен.zvę́niti. Ст.-слав.звенѣти. Ст.-рус.звенѣти. Ст.-бел.звинети (Скарына). Прасл.zvьnčti (або zvъněti, Копечны, Zákl. zásoba, 430) > чэш.zníti, славац.znieť ’звінець’ і інш. Прасл. слова мае спрэчныя суадносіны з і.-е. (Фасмер, 2, 86–88; Шанскі, 2, З, 77; Голуб-Копечны, 438). Першая магчымасць: zvьněti < і.-е.*gʼhu̯en‑ ’гучаць’: літ.žvéngti, лат.zvíegt ’іржаць’, алб.zē ’голас’ (Покарны, 1, 490; Траўтман, 374; Скок, 3, 668). Іншая магчымасць: і.-е. корань su̯en‑ ’гучаць’, ст.-інд.svanati ’гучыць’, лац.sono ’гучу’. Махэк₂ (717–718) пачатковае z замест s тлумачыць уздзеяннем зваць (гл.), звяк (гл.), які тады ўзводзіцца да *gʼhu̯en‑ (БЕР, 1, 623). Гл. звяга, звон, звяк.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пыр-пыр ’падзыўныя словы для курэй’ (Гарэц.), пырь‑пырь ’тс’ (Нас., мсцісл., З нар. сл.; Растарг.), пыра‑пы́ра ’тс’ (Растарг.), пыря, пы́рка ласк. ’назва курыцы’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.), ’нейкая птушка, магчыма, чыранка’ (Турска ў Федар. 7), рус.пырь‑пырь ’падзыўныя словы для курэй, індыкоў’, пыря ’курыца, індычка; слова, якім падзываюць авечак’; паводле матэрыялаў АЛА, суадносіцца з падзыўнымі для куранят на поўдні Славіі: славен., макед.рухі, pire, pirą. Гукапераймальнае, гл. Фасмер, 3, 420; БЕР, 5, 254; Махэк₂ (449) ідэнтыфікуе з пыль-пыль (гл.), бо ў аснове слоў ляжыць першаснае гукаперайманне *рі‑рі, што імітуе голас куранят у большасці славянскіх моў, параўн. Фалінская, Зб. Сяткоўскаму, 159. Гл. пі‑пі, параўн. літ.pypti ’пішчаць’, ру́‑ру́, а таксама рум.рігі‑рігі, венг.piri‑piri і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
soft
[sɔft]1.
adj.
1) мя́ккі, мяккі́
a soft pillow — мякка́я паду́шка
soft skin — мякка́я ску́ра
2) ці́хі, спако́йны
a soft voice — ці́хі го́лас
3) лаго́дны (пра сьвятло́)
4) мяккі́, даліка́тны
a soft heart — чу́лае сэ́рца
2.
adv.
мя́кка; ці́ха, паці́ху; даліка́тна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
faint
[feɪnt]1.
adj.
1) няя́сны (ду́мка), бля́клы, невыра́зны (ко́лер)
2) кво́лы, слабы́
a faint voice — кво́лы го́лас
3) неахво́тны, без запа́лу
4) блі́зкі да непрыто́мнасьці, гато́вы самле́ць
5) нясьме́лы, баязьлі́вы
2.
v.i.
мле́ць, тра́ціць прыто́мнасьць
3.
n.
непрыто́мнасьць f., самле́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
экпадвыша́ць прадукцы́йнасць пра́цы die Árbeitsproduktivität [-vi-] stéigern [erhöhen];
падвыша́ць жыццёвы ўзро́вень den Lébensstandard hében* [erhöhen];
падвыша́ць заро́бак das Gehált áufbessern;
падвыша́ць сваю́ кваліфіка́цыю sich wéiterbilden аддз;
◊ падвыша́ць го́лас die Stímme erhében*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
басм
1. (голас) Bass m -es, Bässe, Bássstimme f -, -n;
густы́ [глыбо́кі]
бас tíefer Bass;
спява́ць басам Bass síngen*;
2. (спявак) Bass m -es, Bässe, Bassíst m -en, -en;
3. (музінструмент) Bass m -es, Bässe;
4. (струна; клавіша) Básssaite f -, -n; Básstaste f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
імітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.
1. Па-майстэрску пераймаць каго‑, што‑н., з дакладнасцю ўзнаўляць, падрабляючыся пад каго‑, што‑н. Імітаваць воўчы голас. Імітаваць рухі. Імітаваць пажар. □ [Выстрал] дамоўлена было імітаваць з дапамогаю дошкі, якою сам Цімошка ў патрэбны момант павінен быў за кулісамі ляснуць аб падлогу.Краўчанка.
2. Рабіць імітацыі (у 2 знач.). Імітаваць мармур. Імітаваць жэмчуг.
3. Паўтараць музычную тэму або матыў у другім голасе на які‑н. інтэрвал вышэй або ніжэй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набале́ць, ‑ліць; зак.
1. Стаць вельмі балючым ад працяглага болю. Палец набалеў ад нарыву.//перан. Стаць вельмі адчувальным ад доўгіх пакут, змучыцца (аб сэрцы, душы). Мімаволі горкі ўсхліп Ускалыхнуў яе ўсё цела, Бо сэрца дужа набалела.Колас.
2.перан. Сабрацца, накапіцца (пра што‑н. пакутлівае, цяжкае, нясцерпнае). [Аграном:] — Калі ў чалавека што набалела, то ён скажа: знойдуцца і словы і голас.Кулакоўскі.З лёгкай Косцевай рукі студэнты пачалі горача гаварыць аб тым, што ім набалела.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няме́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1. Станавіцца нямым, траціць здольнасць гаварыць. //перан. Змаўкаць, застываць у маўчанні. Калі бярэцца на цвет чаромха,.. — падае голас салавей. Ён ажывае ўвечары, ён нямее днём.Пташнікаў.Пазіраючы на паравозы, слухаючы свісткі,.. [Чарняхоўскі] нямеў ад захаплення.Мележ.
2.перан. Траціць адчувальнасць (ад холаду, стомы і пад.). Нямеюць, заходзяцца на марозе ногі.Лынькоў.[Скрынкі] уразаюцца ў плечы, паднятыя ўверх рукі нямеюць.Новікаў.// Рабіцца нерухомым, сціхаць. Вецер нямее, хмар не відаць.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)