Verbum

джга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

1. каго (што). Калоць, раніць джалам (пра насякомых, змей).

Авадні і сляпні джгалі нясцерпна.

2. Хутка ісці або бегчы.

Лявон джгаў без аглядкі.

|| аднакр. джгану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і джгнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце́, -нуць; -ні.

|| наз. джга́нне, -я, н.

джо́ўль, -я, мн. -і, -яў, м.

Адзінка вымярэння энергіі, работы і колькасці цеплыні.

джу́нглі, -яў.

Густы цяжкапраходны лясны зараснік у балоцістых мясцовасцях трапічных і субтрапічных краін.

Непраходныя д.

джут, -у, М джу́це, м.

Травяністая расліна сямейства мальвавых, што разводзіцца для тэкстыльнай прамысловасці, а таксама валакно гэтай тканіны.

|| прым. джу́тавы, -ая, -ае.

джыгі́т, -а, М -гіце, мн. -ы, -аў, м.

Умелы спрытны наезнік.

|| прым. джыгі́цкі, -ая, -ае.

джыгітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Займацца джыгітоўкай.

джыгіто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

Разнастайныя складаныя практыкаванні на асядланым кані.

джын¹, -у, м.

Моцны алкагольны напой, які вырабляецца шляхам перагонкі пшанічнага спірту, настоенага на ядлоўцавых ягадах.

Адведалі па чарцы джыну.

джын², -а, мн. -ы, -аў, м.

У арабскай міфалогіі: назва нябачнай для чалавека істоты, якая валодае свабодай волі і можа быць добрай або злой.

◊

Выпусціць джына з бутэлькі (кніжн.) — даць волю злым сілам.

джы́нсавы, -ая, -ае.

1. гл. джынсы.

2. Пра тканіну: такая, з якой шыюць джынсы.