eminencja

ж. праасвяшчэнства, правялебнасць;

Jego Eminencja — Яго праасвяшчэнства (правялебнасць);

szara eminencja — шэры кардынал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ребя́та​I (мн., от ребёнок) дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, род. дзіця́ці ср.;

у него тро́е ребя́т у яго́ тро́е дзяце́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

переве́сить​II сов.

1. (заново взвесить) перава́жыць;

2. (перетянуть весом) перава́жыць, перацягну́ць;

3. перен. перава́жыць;

его мне́ние переве́сило яго́ ду́мка перава́жыла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

опу́тать сов.

1. аблы́таць;

опу́тать про́волокой аблы́таць дро́там;

2. перен. аблы́таць; (обмануть) ашука́ць;

опу́тать ло́жью аблы́таць хлуснёй;

его́ опу́тали яго́ ашука́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

счита́ть​II несов. лічы́ць;

я счита́ю его хоро́шим челове́ком я лічу́ яго́ до́брым чалаве́кам;

счита́ю, что прав лічу́, што мая́ пра́ўда.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

głośno

1. услых; голасна;

głośno myśleć — думаць услых;

2. гучна, голасна, шумна;

głośno roześmiać się — голасна (гучна) засмяяцца;

głośno o nim — пра яго ўсе гавораць; пра яго шмат гавораць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэфіні́цыя

(лац. definitio)

кароткае азначэнне якога-н. паняцця з улікам найбольш істотных яго адценняў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эры́стыка

(гр. eristikos = які спрачаецца)

майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

самападрыхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Тое, што і самападгатоўка. Вялікая працавітасць, назіральнасць, творчая фантазія былі вынікам яго [К. Быліча] ўпартай вучобы, яго самападрыхтоўкі да кожнай ролі. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Камягі́ ’кучавыя воблакі’ (віл., Сл. паўн.-зах.), да камяк, камякі (гл.). Магчыма, пераходу к > г спрыяла экспрэсіўнасць суфікса ‑яго.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)