Ако́та ’вокліч для адгону катоў’ (Дразд.), а кʼот (КТС), акыцʼ (там жа) да кот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кліц ’калода’ (Сл. паўн.-зах.). З ням. Klotz (там жа, 478). Параўн. клец (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́йрачка ’ляўша’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. kairys ’тс’ (там жа, 2, 494).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крапі́дла ’кадзіла’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. krapidło ’тс’ (там жа, 2, 516). Паланізм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Краўча́ць ’сквярціся (пра жаб)’ (Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Параўн. кракаць (гл.) (там жа, 2, 725).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крумкла́н ’грак’ (Сл. паўн.-зах.), параўн. літ. kränklönas ’тс’ (там жа, 2, 530). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Метлі́на ’мятліца ў жыце’ (Растарг.). Да мятла1. Параўн. там жа мятлі́на (павелічальнае) ’мятла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мішч ’майстар’ (Брасл., Сл. ПЗБ). З польск. mistrz ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нарыпітава́цца экспр. ’наесціся’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Да літ. f(pyti ’прагна есці’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Начачу́рыць ’натапырыць’ (Сл. ПЗБ), начачу́рыны ’натапыраны (пра пер’е)’ (там жа). Да чачёрыць ’тапырыць, настаўляць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)