лён назоўнік | мужчынскі род

  1. Травяністая расліна, са сцяблоў якой атрымліваюць валакно, а з семя — алей.

    • Цвітуць ільны.

  2. Валакно, якое вырабляецца са сцёблаў гэтай расліны. Прасці л., памяншальная форма ласк. лянок, -нку, м.

|| прыметнік: ільняны і льняны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паразіт назоўнік | мужчынскі род

  1. Арганізм (расліна або жывёліна), які корміцца за кошт другога арганізма і шкодзіць яму.

    • Грыбы-паразіты.

  2. пераноснае значэнне: Той, хто жыве з чужой працы, дармаед (пагардлівае).

|| жаночы род: паразітка.

|| прыметнік: паразітны і паразіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

алья́с, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства лілейных з тоўстымі прадаўгаватымі калючымі лістамі; алоэ. На вокнах, як і раней, стаяў рагаты калючы альяс. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругле́ц, ‑ляцу, м.

Травяністая расліна з мяцёлчатым або гронкападобным суквеццем. Начамі ціха месяц разлі[е] Імглы сівой і парнай малако На хвошч балотны, асаку, круглец. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люфа́, ‑ы, ж.

Паўднёвая аднагадовая расліна сямейства гарбузовых, завязі якой ужываюцца ў ежу, а спелыя плады ідуць на выраб мачалак, летніх галаўных убораў і інш.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэ́сна, ‑ы, ж.

Лугавая расліна сямейства казяльцовых з яркімі, буйнымі кветкамі. Дзе-нідзе рассыпана пярэсна з чырванаватааранжавымі кветкамі, якія нагадваюць сваёй формай садовую ружу. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рададэ́ндран, ‑а, м.

Вечназялёная расліна сямейства верасовых з буйнымі кветкамі, якая расце ў горных мясцовасцях Еўропы і Азіі. // ‑у. у знач. зб. Зараснікі гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незабу́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Травяністая расліна сямейства бурачнікавых з дробнымі блакітнымі кветкамі. Луг тут скрозь стракацеў жоўтым кураслепам, блакітнымі незабудкамі. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сачаві́ца, ‑ы, ж.

1. Аднагадовая травяністая расліна сямейства матыльковых; старажытная зернебабовая культура.

2. Насенне гэтай расліны, якое ўжываецца ў ежу.

3. Устарэлая назва аптычнай лінзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́янец, ‑нца, м.

Расліна, якая вырасла з насення (у адрозненне ад саджанца). У лясгасе.. вырашчана звыш 40 000 штук сеянцаў белай і.. чорнай шаўкавіцы. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)