вадаспа́д

1. Спад вады пасля вясенняга разліву (Слаўг.).

2. Імклівы паток вады, які падае з вышыні (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

bulge​1 [bʌldʒ] n.

1. вы́пукласць;

the bulge of a curve вяршы́ня крыво́й

2. часо́вае павелічэ́нне аб’ёму або́ я́касці;

After the war there was a bulge in the birth rate. Пасля вайны быў рост нараджальнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

past​4 [pɑ:st] prep.

1. мі́ма; за;

walk past smb./smth. прахо́дзіць мі́ма каго́-н./чаго́-н.;

just past the post-office адра́зу за по́штай

2. пасля́, пазне́й;

at half past two а пало́ве трэ́цяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hindúrch

adv (ставіцца пасля назоўніка, да якога адносіцца) це́раз, праз, наскро́зь

die gánze Nacht ~ — цэ́лую ноч, усю́ ноч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchträglich

1.

a

1) дадатко́вы

2) запо́знены

3) злапа́мятны, злапа́мятлівы

4) нявы́гадны

2.

adv по́тым, пасля́, у дада́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пек

(гал. pek = смала)

густое вязкае або цвёрдае рэчыва чорнага колеру, якое застаецца пасля перагонкі дзёгцю або смалы; выкарыстоўваецца ў вытворчасці толю, лаку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перлю́вій

(ад лац. perlio = прамываю)

рэшткавы грубаабломкавы валунны ці галечны матэрыял на дне рачных далін і яроў, які застаўся пасля размыву розных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірагена́л

(ад піра- + гр. gennao = нараджаю)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры сіфілітычных паражэннях цэнтральнай нервовай сістэмы, для рассмоктвання рубцоў пасля апёкаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ру́га

(с.-гр. rhoga = плата)

плата духавенству хлебам, часам грашыма, якая выдавалася ў старажытнарымскай дзяржаве, а пасля ў Маскоўскай дзяржаве да 17 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэтра́метр

(гр. tetrametron, ад tetras = чатыры + metron = мера)

верш з чатырох харэічных дыподый з цэзурай пасля другой і ўсячэннем апошняй у антычным вершаскладанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)