айчы́на, ‑ы,
Тое, што і бацькаўшчына (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
айчы́на, ‑ы,
Тое, што і бацькаўшчына (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́лгебра, ‑ы,
Вялікі раздзел матэматыкі, які вывучае агульныя законы дзеянняў
[Араб. al-găbr.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аплікату́ра, ‑ы,
1. Спосаб размеркавання пальцаў, найбольш зручны пры ігры на музычных інструментах.
2. Лічбавае абазначэнне
[Ад лац. applicare — прыладжваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іх,
1.
2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць ім; іхні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазліпа́цца, ‑аецца;
1. Зліпнуцца — пра ўсё, многае.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пікіро́ўшчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праві́снуць, ‑не;
Апусціцца, прагнуцца пад цяжарам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасмяя́ць, ‑смяю, ‑смяеш, ‑смяе; ‑смяём, ‑смеяце;
Учыніць насмешку
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасця́г, ‑у,
Свабодны, вялікі прастор; шыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)