Finnish

[ˈfɪnɪʃ]

1.

adj.

фі́нскі

2.

n.

фі́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

палігло́т

(гр. polyglottos, ад poly = многа + glotta = мова)

чалавек, які ведае многа моў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

во́бразна прысл., во́бразны bíldlich, bíldhaft;

во́бразны вы́раз bíldlicher Áusdruck;

во́бразная мо́ва bíldhafte Spráche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стараславя́нскі лінгв. áltslawisch;

стараславя́нская мо́ва die áltslawische Spráche; das Áltslawische, das Kírchenslawische (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

украі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Украіны, украінцаў, які належыць ім. Украінская мова. Украінскі звычай. // Уласцівы ўкраінцам; такі, як ва ўкраінцаў. Украінская вышыўка. Украінская кашуля. Украінскі боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алго́л

[ад англ. algo(rithmic) l(anguage) = алгарытмІ́чная мова]

адна з моў праграмавання для электронна-вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лінгафо́н

(ад лац. lingua = мова + -фон)

апарат з наборам пласцінак для самастойнай работы па вывучэнню замежнай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

French

[frentʃ]

1.

adj.

францу́скі

French language — францу́ская мо́ва

2.

n.

1) францу́зы coll.

2) францу́ская мо́ва

to speak French — гавары́ць па-францу́ску

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

по́льский

1. прил. по́льскі;

по́льский язы́к по́льская мо́ва;

2. сущ. (танец) уст. по́льскі, -кага м., паланэ́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтако́д

(ад гр. autos = сам + фр. code = код)

мова праграміравання, арыентаваная на канкрэтную ЭВМ.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)